મંગળવાર, 9 ઑક્ટોબર, 2012

मुरली मनोहर से एक्बार........!!

मैं आज भी उन्की अमानत हुं.... जो मेरे दिलों दिमागो ं पर छाये हैं
अपनों के बिच भी तन्हाई हैं........... जो मेरे जी को मचला रही हैं
गर मर जांऊ तेरी याद मैं .........मेरी लाश पर उनकी ही आंखे हैं
आतें हैं कंई बार तो मिलने................ काश भोर न हो जाती हैं
साथ वो भी नहीं ले जाते हैं................ बडे बेफिक्र सोये जाते हैं
निगाहों से एक बार देख लुं........ तमन्नाये दिल मै लिये जीते हैं
ईश्क ने बरबाद किये............................. दर्दे जिगरे हाल हैं
कम्बक्त रिश्ते ने मुजे ........................मारा बार-बार..हैं..!
-----रेखा शुक्ला

तन्हां तन्हां....

आये थे तेरे दर पे उम्मिंदे आश ले कर
उठ्ठे हैं जनाजा अजी अपना ही साथ ले कर
-------रेखा शुक्ला

पेहचान क्युं ये जान हैं दिलमैं तो तेरी ही आन हैं
रेहने दे भरम ये मान हैं कद्रदानो के बिच थोडी शान हैं
-----रेखा शुक्ला

आवाझ दे दी हैं दिलने सुरत नजर ना आयें
जान गवाई हैं हमने कैसे नजर फिर आयें...?
--रेखा शुक्ला

मन्नते मानी यहां जन्नते चाही वहां
फैंसला तुमने किया...मंजीले तो पाई कहां..?
---रेखा शुक्ला

ईतना तो प्यार अजि हमसे करो, जितना प्यार तुम उन्से करो...
हमने तो प्यार अजि तुमको किया, जितना कभी भी ना हमसे किया...
---रेखा शुक्ला

समझ कर कांच का टुकडा दिल तोड आये 
सलाह देते हैं लोग और साथ छोड आये..?
----रेखा शुक्ला

રવિવાર, 7 ઑક્ટોબર, 2012

Stri nu mahtv..manas ni vaato..


આઇ લવ યુ કહી ને એક્બીજાને ગમતાં રહીયે...આજ ની લોજીકલ જનરેશન ટેકનીકલ જનરેશન છે ને આપણે તો નોસ્ટાલ્જીયા માં જીવીયે... તેથી મને માણસમા રસ છે સંબંધમાં રસ છે...બા અને મમ્મી ને 
ટેવ હતી કે માળિયે ને છાજ્લે રાખેલા પિત્તળ ના વાસણો દર વર્ષે આંબલીથી માંજી અજવાળી ને પછી રાખી દે
આપણે અહીં કાવ્યો દ્વારા આજ કરીયે છીએ ને..ભુતકાળ ને વાગોળીયે..દેશ-ગામ-ભાગોળ ને વાગોળીયે...
ક્યારેક લાગે છે શોધની લોભમાં ખોવાઈ ગયા પછી લોહીથી લખ્યાં કાવ્યો ને જીવતાં શીખું છું.....દરેકે દરેક 
વ્યક્તિ એક નવલકથા જ છે...અને એક સ્ત્રી ઇમોશનલ ઇન્ડીપેન્ડન્સ મેળવી ને જીવે તો સર્કલ ઓફ ઇન્સીક્યુરીટી
માંથી બહારે જીવે...તમે સુખની અપેક્ષા બીજા પાસે રાખો તો તમે બીજા ને દુઃખી કરવાનો અધિકાર આપો છો ને?
વિ ઓલ સેવ અવર ફીલિંગ્ઝ ફોર રાઈટ ટાઇમ....અને ક્યારે એક્દમ આમને આમ રડી પડાય કે કોઈ ને કહી દેવાય
બીજા ના અપ્રુવલ ઉપર શા માટે જીવીયે છીએ આપણે...બેમાંથી એક થવું પણ કોણે થવું તે અહીં સવાલ છે... !!  Kajal Oza Vaidya na sambelan par na video par thi..........Rekha shukla

બુધવાર, 3 ઑક્ટોબર, 2012

સજા

ક્યાં છે સ્નેહી એહસાસનું નિખાલસ રૂપ અહીં?
વ્હાલાઓની ખામીઓની સજા હજી બાકી અહીં?
---રેખા શુક્લ ૧૦/૦૩/૧૨

મૃત્યુ એ વાસ્તવમાં મૃત્યુ નથી હોતુ,એ તો જીવન પછીના જીવનની વચ્ચેનો 
માત્ર એક પડદો હોય છે. 

મંગળવાર, 2 ઑક્ટોબર, 2012

કૈંક તો કારણ હશે.......


આંખ મીંચી ને કરી લે ..
મારી દીધી ફુંક..
કૈંક તો કારણ હશે........
વરસાદમાં જલતી દિવાલોની વર્ષગાંઠ ઉજ્વાઈ ગઈ..
કૈંક તો કારણ હશે........
પુછો રુધિર ને શું હાલત થઈ હશે ..
કૈંક તો કારણ હશે........
વચ્ચેની પારદર્શક દિવાલ માં કોણ જાણે શ્વાસનૂં ભરાવું ..
કૈંક તો કારણ હશે.......
----રેખા શુક્લ ૧૦/૦૨/૧૨

સ્વરનો સન્નાટો છોને રણકે ચારે કોર.....


કરી તો જો કોશિશ ફાવશે તો કહુ હુ
શબ્દ તેને કેમે સમજાવે તો શું કહુ હું

આ ફૂલ જેવા ખિલ્યા ચેહરામાં કૈંક હું
પરપોટો હસે અને રડે જો કૈંક કહું હું

આ ચમક્તી આંખો તારી કહી રહી હું
તે ગીત યાદ કરાવે તો બોલ કહું હું

ઓરો આવે લે છોરો તો કહું ને હું
બતાવ જરાંક તૈયારી તો લે કહું હું

પગલાં ડગલાં ધક ધક વહે કહું હું 
અંદર બાહર તુ ને તુ મહેશ કહું હુ
-----રેખા શુક્લ ૧૦/૦૨/૧૨

સોમવાર, 1 ઑક્ટોબર, 2012

પત્ત્તા પત્ત્તા આગ...


ચેતન ની જડતા મા નાચે વંટોળ બની 

જ્યારે જ્યારે ભુલ્કા ભુવન મા ભુલી રે પડી ગઈ

નજર મારી ઝુકી ગઈ વડીલો ના વર્તન થી

ઔર કભી સરગમ કે તાર ભી ચુભતે હૈ યહાં

ધુંઆ ધુંઆ ગુલાબ કા પત્ત્તા પત્ત્તા આગ ...

----રેખા શુક્લ