શુક્રવાર, 13 જાન્યુઆરી, 2017

પંખી તો દેખાય


ક્ષેમકુશળ પંખી તો દેખાય છે ને અહીં
મૂકું દોટ તોય  માતૄભૂમિ મળશે નહીં

ડુસ્કાં પર કાગળ પેન રાખ્યા ને અહીં
શબ્દો ય રડે ટપકી, અક્ષર જડે નહીં

ક્ષિતિજ નો આભાસ આપણાં જ મહીં
ધરતી કોઈ 'દી આકાશને મળે નહીં 

જિંદગી ચોપાટે પ્યાદા તું ને હું અહીં
પ્રિયે જીતીશું આપણે સ્વજન છે નહીં 
----રેખા શુક્લ....


ગઢની કાંગરીએ ટહુકી રે ગઝલ
ખોલ બારી આભે ચહેકી રે ગઝલ 
---રેખા શુક્લ

ગુરુવાર, 12 જાન્યુઆરી, 2017

અવસર દિલનો દિપાવાની ઘડી...


રશ્મિ મળી છૂપી ચિંતનમાં ઘડી શુભ શમા ની છે
સુગંધ ભળી રહી અંતરમાં અંત ઘડી ઉડવાની છે

પરી ને હીરો ની વાત નથી શરૂ વાર્તા થવાની છે
પ્રાણી મટી માનવી થાય તે વાત શરૂ કરવાની છે

ઉગે જો પાંખ ખ્વાબો ને જીવંત સ્વપ્નની વાત છે
શોભા ફૂલોની તૄષા પ્રેમલતા સંગાથીની અહીં છે

માયા ખામોશ શબ્દોની કથા ટૂંકી થવાની અહીં છે
છલકે અશ્રુધાર તો ય સંબંધો સૂર્યમુખીની જ છે
....રેખા શુક્લ**

રાત ને છે વળી ટેવ સૂવાની
ટૂંટિયું વાળી ચંદ્ર ને જોવાની
---રેખા શુક્લ***

પાગલ તારલાં તરે અંબર ચૂનર
પકડીપવને ઝૂલવાની ચાંદની
---રેખા શુક્લ ****

ઇબાદત અલગ છે !!


ઇબાદત અલગ છે !!
રણની રાહમાં સફર તૄષાની અલગ છે
વસવસો અધૂરપનો ગુલિસ્તાં અલગ છે
શરારત લોભાવે મૄગજળી લગન અલગ છે
દિન ઢળે ચંદરવા તળે શહાદતી પ્રણય અલગ છે
હ્રદય તૂટે તો ય રહી સલામત ધડકન ઉફ્ફ ઇબાદત અલગ છે
ચંદન ની ખુશ્બુ હથેળીમાં રહી ફૂલની જાત જ અહીં અલગ છે !!
---રેખા શુક્લ

સોમવાર, 9 જાન્યુઆરી, 2017

આવતી રે' ઘણી ખમ્મા


અલંકાર સજીને સપના આવ્યા કરે રે ખમ્મા
ચળકાટ સોનેરી ભીતરેથી ઉગ્યા કરે ખમ્મા

દ્વાર ને રાહ જોઈ લાગી ગયો થાક રે ખમ્મા
ફરિ ફરિ ને યાદ ગૂંગળે ફરિયાદ ને ખમ્મા

દટાઈ સગાઈ રૂપેરી અલમારીએ ને ખમ્મા
દીધું નામ કબર અટકતાં શ્વાસ ને ખમ્મા 

ટૂકડા કાળજે તાણે ઘુમ્મટ ગઝલને ખમ્મા
કિસ્સો બે દિવાનાનો પ્યાસ અસલી ખમ્મા
----રેખા શુક્લ

ખેંચાઈ ને માણસાઈ ફંટાઈ...!!

સડક મરજી વિના ફંટાઈ
સમજણ નજરુંંમાં જઈ ટકરાઈ

અંગૂઠો ખોતરે માટીમાં છૂપાઇ
મરજી ભરમીને ગઈ શરમાઇ

પથ્થર કરે પાગલ પૂજાઈ
ભાગ્યની ચાદરું ગઈ તણાઈ 

નીચી નજરું અંતર વંચાઈ
ઉજાળા સ્મિતે રેખાઓ ખેંચાઈ
----રેખા શુક્લ

શુક્રવાર, 6 જાન્યુઆરી, 2017

These are us...!!


वेह्वार, तेहवार और परिवार 
सिर्फ दो रास्ते हैं आपके पास... मिल जाओ या बिछड जाओ 
पहेली दफा देखे और रूह मिल जाये, बिछडे तो मौत आ जाये
बिछडे परिंदे का उडता गया अंजाम 
अपना बजुद बोज लगे...
पंछी एक एक कर उड जाये, करे घोंसला खाली, 
इसे कोई भी नाम दे दो, डाउन साईझ का ही बहाना हो
या बस जी भर गया या वक्त आ गया, बदलाव तो आ ही रहा हैं
जुदाई और दूरियां होगी वो तो उम्र के साथ होगी ही
अपना वजुद बोज लगे....
पति का कलंक या बेटी की इज्जत .... किसे बचाये बोले
दुजी दुनिया दा इश्क मेरा 
ना मिल ने मै जो मजा हैं , शायद मिलने मैं नहीम, हा तुम से अलग जो हु
पूछे इश्क क्यु हो बेजुबान
पानी पर बनी तस्वीर = जिंदगी
आंचल मेरा हुआ शराबी जब एक दर्द उठ्ठा
भीगे पथ से अग्नी पथ तक गीतो के बादल छायें
उफ्फ्फ ये छमछम नाची फिर भी पायल निगोडी हाये
---रेखा शुक्ला