BOLLYWOOD

 BULLDOZER વાહ ફરી વળ્યું તરસ્યા છુપાવવા પોતાની 

POWER નો નશો છે?  કે નશામાં ચૂર સત્તા પોતાની

KILLER POLICE ચોર બે હાથે લૂંટે, જીવે નશો નગ્ન નાચની

ACTION KILLER રવાડે નશાના ચડાવી મર્ડરે લો જાન સજાની

પોંખી કોરોના મારે લેવા છાજીયા અદાકારોના

કરીલો જપ્ત સઘળું સીલ કરો ગાડીઓ ક્રેડીટની

શું લાગે છે થાશે ટાઢક બોલીવુડ મોકાણ પંચાતની

--- રેખા શુક્લ

SHUNYTA

ક્રુરતા વધી ઘણી ત્યાં બાળક ક્યાં જન્મે છે 

તડપાવે તરસાવે મારવા માટે જીવાડે, માર મારી મારે છે

બાળક બને મા-બાપ ત્યાં ભૂલકું જ ક્યાં જીવે છે

કોણે માગ્યું ભિખમાં જીવન બદલામાં બસ મોત જ મળે છે

દર્દ વધ્યું  કે વધાર્યું ડ્રગ્સમાં માણસાઈ રોજ ડૂબે છે

શૂન્ય બની શૂન્યતા શૂન્ય જ અહીં તરે છે

--- રેખા શુક્લ

NARENDRA JI

જન્મે તો છે ગર્વ નહીં, અભિમાન રોજ પોષતા

સ્પર્ધા નહીં ખામોશ ગૂંગળાઇ હરિફાઈમાં શોષતા

નોખી આ જનરેશન છે, એકમેક્ને કાં હશે નોચતા

નોખો આ સમાજ છે, નશીડાને કાં હશે પોખતા 

લો નર નારીને ' નરેન્દ્ર ' બસ તમે જ હા રોકતા

માસ્ક શ્વાસે ગુંગણાયો અંતિમ એક આશ આપતા

--- રેખા શુક્લ 

નહીં હોંઉ

જ્યારે આવતીકાલની શરૂઆત મારા વગરની થશે અને જ્યારે હું તે જોવા ત્યાં નહીં હોંઉ

સૂર્ય ઉગીને તારી આંખો શોધશે આંસુથી ભરપૂર પૂરી આંખો મારા માટે હશે

મને ખબર છે તું મને કેટલો પ્રેમ કરે છે જેટલો હું પણ તને કરું જ છું

અને દરેક વખતે તું મને યાદ કરીશ, પણ મને ખબર છે તું ખૂબ યાદ કરીશ મને

પણ જ્યારે આવતીકાલની શરૂઆત મારા વગરની થશે, મહેરબાની કરી મને સમજવાની કોશીષ કરજે

કે એક એંજલ આવી મને મારા નામે બોલાવી ગઈ, ખુદ પોતાના હાથે મને પંપાળીને દોરી ગઈ

મેં આપણી પ્રેમાળ જીંદગી વિષે વિચાર્યુ પણ ખરું, ખબર છે મને તું મારા વગર દુઃખી હશે

મને તે પણ વિચાર આવ્યો આપણે કરેલો પ્રેમ,  અને હા, કેટલી કરેલી મજા તે પણ ખરું ને !

તેથી જ્યારે આવતીકાલની શરૂઆત મારા વગરની થશે, આપણે  જુદા થયા ને દૂર થયા તે વિચારીશ જ નહીં

કેમકે જેટલીવાર તું મારો વિચાર કરીશ, હું તારી પાસે તને તારા જ હ્ર્દયમાં મળીશ. 

---- રેખા શુક્લ 

અરરરર એમ હાથ ન આલીએ

 

અમે પ્રેમ નગરના છીએ

તુજ પ્રેમ વગરના છીએ

અમે ભક્ત થૈ પોકારીએ

પ્રીત તણું પાનેતર ઓઢીએ

અરરરર એમ હાથ ન આલીએ...અમે પ્રેમ નગરના છીએ

હું તો મીઠાં જળ ની માછલી

હાથ નહીં લાગું ઝટ તારી 

હેતની હેલી રોમે રોમમાં ભરીએ

પાણીકાં ફોરા ઉલાળતાં મળીએ....અમે પ્રેમ નગરના છીએ

રાત્યું ની વાતો થોડી સપનેય કરીએ

છેડાછેડી ટીખણ ટીપણી કદીક કરીએ

ભડવીર હો તો સામો પડકાર ફેંકીએ

સામો સાવજ હોય તો તેને શું કહીએ....અમે પ્રેમ નગરના છીએ

---- રેખા શુક્લ

શ્વાસ લૈ જીવંત કરી ગયો કાન

 

ઉડી ફર ફર ફૂલોની રંગીલી રંગોળી

મૂળિયાં થઈને ઉગી ફરી ગઈ રંગોળી

ઓ હેલો પતંગિયા ઉભું તો રે' જરાં

એના કેશ ની મહેંક સૂંધી લેને જરાં

અટકચાળો વાંકડિયા વાળે લટોમાં 

ઉપરથી છેડતો છબીલો એક મૂંછાળો

લીંબુની ફાડ જેવી આંખુયે તાંકતો

મન લલચાવી મૂવો તન ને માંગતો

એક વાર સાવજ થૈ ફરતો નજરે ચડ્યો

દેવી કેમે ગાળુ ઇ અધરો ચૂમી ગયો

ખોંસી ગુલાબનું ફૂલ ચિતડું ચોરી ગયો

ચોળી મારી તંગતંગ અસવસ્થ ચોટી ગયો

આમને સામને દિલે રૂબરૂ જ થઈ ગયો

મુજને ચોરી મુજમાંથી લગોલગ થૈ ગયો

---- રેખા શુક્લ

बिट्टो राजा

 

शिखर को छूते  मुक्द्दर बनाते सोचे जरूर क्या सुबह आयेगी

याद बहुत आयेंगे शुशांत, कब आयेंगी नई सुबह जस्टिस देगी

बिट्टो राजा के कुछ ख्वाब प्यार में होके बिखरे रीया सजा होगी

मम्मी की डायरीके भीगे पन्ने रिश्तों के जख्मोंसे भरे सजेगी

रवि से चांद तक चलों युं ही सही श्याही गिरेगी आंसुसे भीगेगी

दिल की कलम से अन कही मन कही बदलेगी सांसे रूह मरेगी

--- रेखा शुक्ला 

રક્ષાબંધન

 

આ ભાઈ બહેનનો પ્રેમ એટલે પવિત્ર સંબંધ અને ખાસ રક્ષાબંધનના દિવસે અમો બંને બહેનોમાંથી કોની સૌથી વધુ સરસ રાખડી હશે તે ભાઈને બતાવ્યા વગર બાંધવાની મજા. અદકેરૂં આ બંધન અને આમેય બહેનનું હેત તો એટલું બધું કે આખો સંસાર તેમાં ભીંજાય. ન હોય બહેન ને ભાઈને શોધીને પણ રક્ષા માટે રાખડી બંધાવામાં આવે. આપણી ભારતીય સંસ્કૄતિની આજ તો મહત્તા. દુકાનમાંથી સૌથી સુંદર રાખડી અને તે પણ મોટા ફૂલવાળી દીદીને ગમી. નેહાને બટમોગરા જેવી વચ્ચે પાછા ગણપતિ પણ બેસાડેલા- રેશમની દોરીમાં ચાંદીના મણકાં વચ્ચે બકુડા રૂદ્રાક્ષ પણ હતા. ઉત્તરાયણના દિવસે પડી ગયો તો પગ ભાંગેલો. તે પછી સાજો જ ના થયો. મારો ભાઈ પગમાં ખોડ આવતા હેબતાઈ ગયેલા. ભાઈની બેન રમે કે જમે !!ચાંદાપોળી ધી માં ઝબોળી.... હસતો પહેલા તો રમે રમે જ બોલે પછી કહે ના હો જમે જમે !! પટુડો થઈ વ્હાલ કરાવીને જ છોડે !! બહેન પણ રિસાઈ જાય તો ભાઇ મનાવે ને ભાઈ જો રિસાય તો બહેન - આમને આમ દીદીને અમે ભાઈ સાથે મસ્તી મજાક કરતા ક્યારે લગ્ન કરી સાસરે આવી ગયા તે જ ના ખબર પડી. જાણે વર્ષો પાણી ની જેમ. પપ્પાને ગયા બે વર્ષ થયા નેહા એ પપ્પા ને વચન આપેલું કે ગમે તે થશે જીવશે ત્યાં સુધી ભાઈનું ધ્યાન રાખસે જ.ભાઈ ને દીદી અમદાવાદસેટલ થયેલા. થોડા અંતરે પણ મારે તો પરદેશ સાસરું ને ઘર બાર છોકરા છૈયા ને સાસરિયા. દર વર્ષે મારી ફરજ બજાવી આવું ભાઈને મળી આવું ભલે ખર્ચો થાય પણ હવે તો પપ્પા- મમ્મી કોઈ તેની પાસે નથી,પગની ખોડના લીધે લગ્ન ન કરી શક્યો. તેથી નોકર ચાકર સિવાય દીદી થી અવાય ત્યારે આવી જતી પણ આ વર્ષે કોરોના ને લીધે જવા વિચાર્યું નહોતું પણ દીદીના સાસુ સખત હેરાન થઈ રહ્યા હતા. ધડપણ આવે ને જીવ જાય તે પહેલા કેટલા દર્દ આવે પણ અચાનક સમાચાર મળ્યા કે ભાઈને હવે મારી જરૂર છે. તેને હોસ્પિટલમાં દાખલ કર્યો છે. અરે પણ આ કોરોના વાયરસ ભાઈને ક્યાંથી થઈ ગયો શું કરું..ટીકીટના પૈસા દેતા પણ મળશે કે નહીં તાત્કાલિક જાવું જ છે. કેટલા દિવસમાં મળશે ચિંતાનો પાર નહી. પાંચ હજાર ડોલર્સ ખર્ચી વિનંતીઓ કરી કરગરી ને ટિકીટ મેળવી હેરાન ભલે થવય પણ ગયેજ છૂટકો. પહોંચી ગાઉન પૂરો પહેરાવી ટેસ્ટ મારો પણ થયો પછીજ ભાઈ ને જોયો. રડીશ તો તે ભાંગી પડશે. સમજાવ્યો જો હું આવી ગઈને તું ચિંતા ના કર હું છું ને !! બસ બધું સરખું જ થશે !! મને જોઈને જાણે સપનું જોતો હોય એમ તાંકતો પડ્યો પછી એની આંખમાં ચમકારો જોયો. મને જોઈને ખુશ થયો. ડુબતાને તણખલાંનો સહારો. ત્રણ દિવસમાં તો સાજો થઈ જશે તેમ જ લાગ્યું. ભગવાન જલ્દી મારા ભાઈને સાજો કરી દો. પણ ના ત્રીજા દિવસની રાત્રીએ તેણે છેલ્લા શ્વાસ લીધા હું ભાંગી પડી. કાલે તો રક્ષાબંધન છે ભાઈ તું મને છોડીને ચાલ્યો ગયો...?? હું આવી પણ તારી રક્ષા ના કરી શકી મને માફ કરી દે મારા નાના ભાઈ !!

તા.ક. આ સત્યઘટના હોવાથી પાત્રના નામ અલગ પાડી ને લખવામાં આવ્યું છે પણ ભાઇ-બહેન ના પવિત્ર પ્રેમની પરાકાષ્ઠ્ઠા મહામારીના સમયમાં પણ જોઈને દિલ ગદગદ થઈ ગયું.

---- રેખા શુક્લા

અમીત નેહા ને રક્ષાબંધન

      

ભાઈ અમીત નેહા ને જોઈને ખુશ ખુશ થઈ ગયો. બહેન બોલી ધ્રુજતા ધ્રુજતાઃ- " ભાઈ તું પડી ગયો ? મટી જશે હો !!" બોર બોર જેવડા આંસુની ધાર વહી જતી રહી. આ વાત પછી બે 

ડોક્ટરને ફરી બતાવ્યું ચાર મહીને પણ થેરેપી પણ ના કરાવાઈ કોનો કાંઢો વાંક ? નેહા હજુ નાનકડી હતી પણ સમજી ગઈ ભાઈ હવે લંગડો થઈ ગયો છે. પપ્પાના અંતિમ શ્વાસે તેમને વચન આપતા બોલેલી કેઃ- "મરતા દમ તક હું ભાઈનું ધ્યાન રાખીશ. મમ્મી તમારી સ્વર્ગમાં રાહ જુવે છે ભાઈની ચિંતા જરાય ના કરશો. "લગ્ન પછી પણ પરદેશમાં વસવા છંતાય દર બે વર્ષે ભાઈને મળવા જાતી જ. અમીત નેહા ના પવિત્ર સંબંધને નજર લાગી ગઈ કે શું આ વર્ષે વ્યાકુળતા ભાઈના અવાજ માં સાંભળીપહેલા તો તે ગભરાઈ ગઈ. ભાઇને કોરોના થઈ ગયો હે ભગવાન !! કોઈ 

પણ હિસાબે તેને હિંમત દેવા પણ જો પહોંચી શકાય તો સારું. એરલાઇન્સ વાળા પણ ખરા છે પાંચ હજાર ડોલર્સની ટીકીટ મળે તોય બેગ તૈયાર જ છે. ભગવાન નું લઈ નામ નીકળી પડી નેહા... પથારીમાં 

પડેલા અપંગ ભાઈને કોરોના થઈ ગયો છંતાય બહેન નેહા ને જોઈને અમીત માની શકતો નહોતો.

કે સાચ્ચે જ બહેન આવી ગઈ. અમીત પાસે સિરીયસ ચેહરે ઉભેલી નેહા ને ડોક્ટર સાથે ઉલટતપાસ લેતા જોઈ માની ગયો સપનું નથી જો'તો. નેહા બોલી ઃ- " ભાઈ તું ચિંતા ના કર હું આવી ગઈ છુ ને ! સારું 

થઈ જશે હો. " ડોકટરે પણ જોયું કે પેશન્ટ ને સારું થઈ જશે. ચાર દિવસે સવારે અમીતે છેલ્લા શ્વાસ 

લીધા. બહેને ફરી બોર બોર આંસુ સાર્યા પણ ભાઈને વિદાય દેતા તે ખૂબ દુઃખી દુઃખી થઈ ગઈ. 

સ્વાભાવિક સંજોગોમાં પણ ભાઈ બહેન છૂટા પડે તો દુઃખ તો થાય જ પણ અહીં તો અંતિમ વિદાય આપવી પડી. નેહાને ઢાઢસ બાંધવા પણ ચારેકોર કોઈજ નહોતું. શ્વાસ રૂંધાતો હતો તેવું લાગતું હતું પણ 

આંસુ છલકે જ જાતા હતા. બીજા દિવસે રક્ષાબંધનનો દિવસ હતો. પર્સમાં રાખડી પડેલી જોઈને ધ્રૂસ્કે 

ને ધ્રૂસ્કે રડતી રહી. 

--- રેખા શુક્લા

ભોળો તું ભોલેનાથ

મૌત થઈને આવે તો ભગવાન કોને કહેવાનું ?

અસ્તિત્વ તારું સમજાવ અમને

બસ હવે બહું થયું  તું જ સાંભળ અમને

તારે મારવા જ છે ને કહી દે અમને

પણ એક સાથે મારવા હોય તેટલા મારી નાખને

આ રોજ રોજ મરે છે તે નથી ગમતું 

શ્રાવણ માસે શા સારું પજવા તને

વિનંતી કરીએ અરજ કરીએ તોય તું ના ગાંઠે અમને

આ રોજ રોજ જોડવાના હાથ તે નથી જોવાતું 

ભોળો તું ભોલેનાથ થઈ આમ બાળે અમને

માન્યો દેવાધિદેવ તને આમ રાક્ષસ જેમ ના માર બધાને

આ કોરોના મરે તો માનીએ બાકી નથી સહેવાતું 

પ્રભુ તને પડકાર્યો કરી પ્રાર્થના હવે ના ડરાવ અમને

જાણી લીધો તું જ સજા દે કોરાના ને દૈ ભગાડને

તું ધરાણો નથી રોજ રાખથી એ નથી ફાવતું 

તને બેસાડ્યો મંદિરીયામાં હવે તો સહાય કરને

તડપાવી તરસાવી ને જીવ લઈલે પ્રભુ થઈને

ગુસ્સે થઈને તાંડવ આદરે તે નથી પરવડતું 

----- રેખા શુક્લ

રક્ષાબંધન

રક્ષાબંધનના પાવન પર્વે વિનવું છું પ્રભુને 

ખુશ રહે, તંદુરસ્ત રહે, દુઃખ દર્દથી બચાવે (૧)

રેશમનો છે તાર, એક અનોખો સાર છે બંધને

પહેલું સુખ તે જાતે નર્યા ભાવ સ્નેહ વરસાવે (૨)

પ્રેમ દિલનો વહે ભગિનીનો સરિતા થૈ રક્ષાબંધને

લીધો ખોળે જન્મયો ત્યારે આંખો હેત વરસાવે (૩)

વ્હાલ કર્યું હાલરડાં ગાઈ ઝૂલ્યો પારણે સૂઈને

ભીંજાયો તું વ્હાલમાં હરખાઈને રાખડી બંધાવે (૪)

એજ આશિષ એજ અભ્યર્થના ખુશ લાડુ જોઇને

ખુશખુશાલી મારા ગાલે ચુમ્મી કરતો ખંજને વધાવે (૫)

ગણ્યા છે સિતારા ક્યારેક ધ્રુવનો તારો જોઈને

રક્ષા કરજો મુજ ભાઈની "પોતેજ ભેટ"છે કહી હસાવે (૬)

---- રેખા શુક્લ 

સ્વભાવ

રૂની પૂણી જેવી કાયા લઈને આવે માયા

માયા માયા કરતા કરતા સંસારી થઈ જાતા

.....સ્વભાવે આમ કોઈ રમકડાં રાખનાં (1)

ક્યાં ભાગે છે માણસ થઈને ભરમાવે માયા

મૌત આવે છે રાક્ષસ લઈને એમ ડરાવતા 

......સ્વભાવે આમ કોઈ રમકડાં રાખનાં (2)

હું મોટો તું નાનો એ ભરમ ન સમજે માયા

ચોતરફ હાહાકારે મોકો આવ્યો સમજાવતા

........સ્વભાવે આમ કોઈ રમકડાં રાખનાં (3)

પડકાર્યો સ્વભાવે માણસ, પડછાયો છે માયા

ચકાસી ચકાસી પરીક્ષ લે સજા દઈ સમજાવતા

........સ્વભાવે આમ કોઈ રમકડાં રાખનાં (4)

ગુસ્સે થઈને તાંડવ કરતા હાહાકાર મચાવતા

પ્રભુ થઈને આગળ પાછળ આંગળીએ નચાવતા

.......સ્વભાવે આમ કોઈ રમકડાં રાખનાં (5)

ફરમાઇશો પૂરી કરે પ્રભુ પણ હવે તો રડાવતા

સ્વભાવ માનવીનો જાય પ્રાણ સંગ, તે કહેતા 

.......સ્વભાવે આમ કોઈ રમકડાં રાખનાં (6)

ભૂલ્યા છો બધા દેવાધિદેવને કુટંબને વિભાજતા

સ્વભાવે સરળ રહો સહજ રહો ઘરમાં ધ્યાન ધરતા

........સ્વભાવે આમ કોઈ રમકડાં રાખનાં (7)
ભટ્ટ ભરપૂર વટ કરે ને લાડુ કરતા ચટ્ટ

બ્રાહ્મણમાં સ્વભાવે ભટ્ટજી થઈ કહેવાતા

......સ્વભાવે અમે આમ રમકડાં રાખનાં (8)

પ્રાણ ને પ્રકૄતિ એક સાથે જાય 

એમ કહી સ્વભાવે સૌ દુઃખી થાતા

......સ્વભાવે આમ કોઈ રમકડાં રાખનાં (9)

પ્રધ્યાપકજી ને પંતુજી બેય સાચા ધડવૈયા

માતપિતા તુલ્યે સ્વભાવે સંસ્કારી થાતા

......સ્વભાવે આમ કોઈ રમકડાં રાખનાં (10)

શાંત રહો શાંતિ જાળવો કરો મંત્રોચ્ચાર થોડા

અદબ પલાઠી મોં પર આંગળી યાદ કરાવતા

----સ્વભાવે આમ કોઈ રમકડાં રાખનાં (11)

ચેંજ છે જરૂરી કેટલીવાર હવે કહેવાનું ધરે રહો

કરોનાથી રાખો સાવચેતી બહારે જ રખડતા

---- સ્વભાવે આમ કોઈ રમકડાં રાખનાં (12)

કોઈ મધમાં ચાય ઉકાળા હળદર કાફી ખાતા

કોઈ ઉતાવળા પાલન કરતા ચુસ્તમાં ગણાતા

-------સ્વભાવે આમ કોઈ રમકડાં રાખનાં (13)

--- રેખા શુક્લ 

ઘરકૂકડી

ઘરકૂકડી ના કહેશો કોઈને જઈ કરોના ના ભેટશો કોઈને

થયો કે થશે તેની રાહમાં કોઈના પર ના ભરોસો કોઇને

શા માટે મરવું છે ? શા માટે મળવું છે જલ્દીમાં કોઈને

તમે તમારું જીવન જીવો પંચાતિયાને હુ તુ આપ કોઇને

બોર બોર આંસુ રોયા સોરી થેંક્યું ના અસર હોય કોઇને

જિતવા માટે ચોખ્ખી ના હવે નેગેટીવ રિપોર્ટ રાહ કોઇને

---- રેખા શુક્લ

કલાકૃતિ

સરતું વિચારબિંદુ ટપક્યું પીંછીએથી કેનવાસ પર ક્યારેક હસ્તું ક્યારેક વિચારતું ચિત્ર તાંકતું નજરૂમાં તો ક્યારેક સામે હસતું એક પેન્સિલની અણીથી થઈ અલગ વિસ્તર્યું રંગોમાં અને સર્જાઈ કલાકૄતિ. દિવાના છે રંગોના કલાકૃતિ સર્જવામાં ક્યારેક ગૂંથાયા રંગો નવા અનોખા કાપડમાં. આકારોના વળાંકોનો દોષ નથી પણ તુંડે તુંડે મતીર્ભિન્ના એમ કલા વિકસે છે દરેકમાં કોઈને સંગીતની દુનિયા ગમી કોઈને ભાષા વ્યક્તિ કે વસ્તુમાં. કુદરત કરે છે કમાલ અને તમને આપે છે કલા હવે તમે જો વિકસાવી શકો તો એમાંથી જે રચાય તે કૄતિ સૌને ગમે તો જરૂર વખણાય. મનુષ્યમાં સ્ત્રી અને પુરુષ પ્રભુની સર્વશ્રેષ્ઠ કૄતિ. પણ પાષાણે કંડારી મનુષ્યે પ્રભુની જો હસ્તી મૂર્તિ તો મંદિરે પધરાણી. બાળક જન્મે તો મા-બાપ નું સૌથી વ્હાલું લાગે કેમકે તેમનું સર્જન છેને. ખિલેલા ફૂલો મૌસમના જોઈ મન પ્રસન્નતા અનુભવે અને માળી એનું જતન કરે તો કોઈ મંદિરમાં તેનો હાર બનાવી ચઢાવે.
મને ખૂબ શોખ છે કલાઓ વિકસાવવાનો તેથી શરૂ શરૂમાં હું ડુડલીંગ કરતી દરેક હાંસિયામાં નાનું મોટું ચિતરકામ કરતી. પપ્પાનો વારસો મળેતો તો ચહેરો દોરતા શીખી ખરી. રંગો માં મેઘધનુ મારું પોતાનું બને ને આકાશે વિચરે મન ઉડી ને અડે. વોટર કલર ઓઈલ પેઇન્ટ પેન્સિલ કલર ને ક્રેઓન્સ ની મજા કલાકૄતિ ઝળકાવે. ક્યારેક વરસાદનું તો ક્યારેક ઉત્તરાયણનું વાદળોમાં સંતાયેલા સુરજ્દાદા કે ચાંદામામા અને નીચે ધર... ઝાડ ની બાજુમાં તળાવને તળાવમાં તરે હંસ અને માછલી. દિવસે દોરડા કૂદતી છોકરી દોરું તો ક્યારેક બસ રંગોળી. ઘણા વખતે નવું શીખ્યાનો આનંદ થયો જ્યારે એલ્યુમિનિયમ ઓક્સોડાઇઝ્ડ પ્લેટ ને કાર્વ કરી. ઓહ માય ગોડ કંપાસ એન્ડ્ની તિક્ષ્ણતાને તેની ફીટ પક્કડે આંગળીએથી લોહી ટપકે પણ કોઇ અનુભૂતિ નહોતી આંગળીમાં કે સંવેદના...પણ મારા રાધાકૃષ્ણ નું આર્ટ વર્ક પૂરુ કર્યાના સંતોષ હતો.. આજ મારી કલાકૃતિ સાચવીને રાખ્યાનો આનંદ છે. કલા ને સાહિત્યમાં લીધેલ રસ સાચવ્યો તેનો ગર્વ છે.
 --- રેખા શુક્લ

જ્યારે સૂરજ ઢળતો હતો, એ રોજ ત્યાં મળતો હતો

જ્યારે સૂરજ ઢળતો હતો, એ રોજ ત્યાં મળતો હતો
ખાનગીમાં જાણે શું શું કહેતો હતો, પ્રેમમાં પડ્યો હતો
હૈયે ટાઢક પામી કાયા મદમસ્ત ગુલાબી ખિલતો હતો

ઘંટનાદે થતી આરતીમાં લીન, તોય એને જો'તો હતો
મીન નયની હિરન ચાલમાં એ પણ સાથે ઝૂલતો હતો
જ્યારે સૂરજ ઢળતો હતો, એ રોજ ત્યાં મળતો હતો

મળે છે દિલ થી દિલ અહીં  શાંત દરિયો ધૂધવતો હતો
પાલવડેથી વિખુટા પારેવડા, ચાંચોમાં ચાંચો પોરવતો
જ્યારે સૂરજ ઢળતો હતો, એ રોજ ત્યાં મળતો હતો

પૂરવાને જીવમાં જીવ ઢળી રહેલી ગઝલ નિરખતો'તો
પર્વ હતો કે હતી સાંજ રોજ રોજ આમ વળગતો હતો
જ્યારે સૂરજ ઢળતો હતો, એ રોજ ત્યાં મળતો હતો

થનગન નાચે રૂપ સુંદરી વહેતી સરિતા પીતો'તો
પ્રિયતમાના ટહુકારે એ લળી લળીને વહેતો હતો
જ્યારે સૂરજ ઢળતો હતો, એ રોજ ત્યાં મળતો હતો

નખરાળીની મિઠ્ઠી મિઠ્ઠી વાતો ને એ પોંખતો હતો
જાય પ્રજવલ્લી શમ્મા, એવા મુકતક ટાંકતો'તો
જ્યારે સૂરજ ઢળતો હતો, એ રોજ ત્યાં મળતો હતો


પડખે અવળું સૂઈ પંંપાળે તો સૂંવાળપ સૂંઘતો હતો
પૂરી રાખીયે શું  શબ્દોને માળામાં કહીને ગાતો હતો
જ્યારે સૂરજ ઢળતો હતો, એ રોજ ત્યાં મળતો હતો

દિલે દીધા દાટી ઘાવ શબ્દોની આળમાં કહી રોતો હતો
પાડી દીધી આદત રોજની મારામાં આમ ડૂબતો હતો
જ્યારે સૂરજ ઢળતો હતો, એ રોજ ત્યાં મળતો હતો

સાંખે સંગે અંગેઅંગે, રંગ ઉઝરડા સ્મિતે ચૂંથતો હતો
તરફડે પરિંદુ નાદાન, પિંજરની જાળમાં ગૂંથતો'તો
જ્યારે સૂરજ ઢળતો હતો, એ રોજ ત્યાં મળતો હતો
-----રેખા શુક્લ

સુંદરતા

ગુગમ ગરિમા વાચિકમ મંચ પર શિકાગોથી રેખા શુક્લ ના નમ્રવંદન .
આજનો વિષય છે "સુંદરતા"
સુંદરતા પામતા પહેલા સુંદર બનવું પડે. એક પ્રકૄતિના સાનિધ્યમાં ને બીજા ભાખોડિયા ભરતાં બાળકમાં સુંદરતા મળીજ જાય છે. "Beauty is in the eye of beholder." જુદા જુદા રંગ ને જુદી જુદી ભાત ના વૄક્ષ - છોડવે આવે પાન ને મારુ મન લલચાય.. આજે કોઈ નવું પાન આવ્યું હશે.  " 'Bless this house with Love and Laughter' " વર્ષાના વધામણાં માં ભીંજાતા આ ઘર ને છત્રી ઓઢીને જોતી ઉભી રહી...નયનતારા ને મધુમતી બે સખીઓ પ્રકૄતિના સાંનિધ્યમાં ચૂપચાપ મગ્ન થઈ ને આનંદ માણી રહી.. દસ હજાર ટુલીપ્સ એમની સામે તાકી રહ્યા હતા. Mendenhall Glacier ને અચંબા પૂર્વક અમે જોઈ રહ્યા.હતા ત્યાં કુદકડી નયનતારા દોડી આવી. નવી શરૂઆત જાણે એનામાં નવું તરંગ આવ્યું !! ંઆ મંડેલા લેક ને જોઈ મધુમતી આછું સ્મિત કરી બોલી આપણે અહીંજ રહી જઈએ તો બોલ તારું શું કેહવું છે... જો છેક સુધી ટ્રેઈન આવે છે..!! આમ ઉતાવળે નિર્ણય કંઈ થોડો લેવાય ? પણ અહીં કેટલું રૂડુ રૂપાળું છે...
..ચોમાસે મધુમાસ ભળ્યો શું, કંટકોને કોરાણે કરીને કળીઓ બોલી તું ઝૂમ..તો ખરી.
Mendenhall Glacier  ગવર્નરનું મેન્શન  સીધાસાદા ઘર જેવું !!ગોલ્ડ પેનિંગ જુના કાટ ખઈ ગયેલા ઓજાર.. Mine -Mountain-Lake -Island-Glaciers-Icebergs-museum-Church n Mansion walked by to take pics in Victoria City in -British Columbia, Canada
 દરિદ્રતા જોઈ દ્રવી ઉઠતા હ્રદયે પરોપકારની ભાવના એ સુંદરતા, વ્યક્તિત્વની ભવ્યતા ને દેખાવડી વ્યક્તિની સુંદરતા કે લીંપેલ આંગણે કરેલી રંગોળીનો દેખાવ સુંદરતા માટે દ્ર્ષ્ટિ હોય તો જગત આખું સારું સારું લાગે. આમ જોઈએ તો આપણી દરેક સેન્સીસ અનુભવે સુંદરતા. કવિ તેને અલંકારિક શૈલીમાં પરોવે કે ચિત્રકાર દ્ર્શ્ય કરે. મંત્રોચ્ચારની મોહકતા ને સંગીત સાંભળીએ હા સુંદરતા માણીએ.
ખૂબ અનોખુ વતની વર્ણન મા'ણે મા'ણું ખોળી લાવ્યું
 બસ આમ ને આમ સાવ અમસ્તુ મળવા આવ્યું,
મોજા પાછળ મોજું દોડ્યું, ખળખળ બોલી આવ્યું.
લેકની ગોદમાં સૂરજ નાચે, વહેણ વલોવી આવ્યું,
અંધારા ઉલેચતા ચાંદલિયાને એકાદુ ઝોકું આવ્યું.
મૂંઝારો ને મૌન વેરાણુ, ડાળે ડાળું જો જાગી આવ્યું,
ઉંચી ડોકે લંબાતી ચાંચે પંખીડું "મા" ભાળી આવ્યું.
 ---રેખા શુક્લ 

"સાથ"

ગુગમ ગરિમા વાચિકમ મંચ પર શિકાગોથી રેખા શુક્લ ના નમ્રવંદન આજ સાથે સાથે

આજનો વિષય છે "સાથ"

કોતર્યુ છે દિલ અને રેત માં છે પગલાં સાથે સાથે
કોરી પાનીએ સપના માંડે છે પગલાં સાથે સાથે

અંધકારે ઉજાસે સંગ સંગ રહું છું ઈશ સાથે સાથે
મહેંક છું ફુલની અંગઅંગ રહું છું પુષ્પ સાથે સાથે

આંખો કહે તુજને આખો ચાહું છું આવ સાથે સાથે
શમણું થઈ રોજ પાંખો ચાહું છું પંખી સાથે સાથે

દર્પણ છું ના ખોજ સન્મુખ રહું છું જોને સાથે સાથે
પડછાયો તુજ થી તુજ માં રહું છું કાયમ સાથે સાથે

થાય સપના ભડથું સાથે ખુલ્લી પાંપણ પડખું સાથે
શિક્ષક વેચે છે વિદ્યા અહીં વેચાય છે બારાખડી સાથે

માણસ થાય ભક્ષક અહીં ભક્ષક રક્ષક વેચાય સાથે
કરોળિયાની જાત છે અહીં શબ્દના જાળા સાથે સાથે

શબ્દના માળા મહીં છે શબ્દના મા'ણા સાથે સાથે
શબ્દના હુલામણા શબ ને બહુ વ્હાલા સાથે સાથે

કરોળિયાની ભાતમાં ગુંચવાયેલા મા'ણા સાથે સાથે
અનર્થના થયા કરે અર્થે સ્પર્શમાં જાળા સાથે સાથે

સ્પર્શના જાળા મહીં અસ્પર્શ છે મા'ણા સાથે સાથે
ગુંચવાઈ શબ્દમાંથી નીકળે રોટલે મા'ણા સાથે સાથે
---રેખા શુક્લ
                        

બેબી શુઝ

નમસ્તે મિત્રો;

 "  બેબી શુઝ  " 

૨૧ દિવસ પછી પાછા ફરીને આવ્યા પછી પત્ની અંજુએ અમીત ને કીધું " સાંભળી લો હું થોડા દિવસ 

ભાઈ-ભાભી ને ત્યાં જઈને પાછી આવું ત્યાં સુધીમાં તમારા માતા-પિતાને ક્યાંક બીજે રહેવાની સગવડ 

કરી લેજો. અને એમ નહીં થાય તો મારી પાછા આવવાની રાહ ન જોતા." બિચારો અમીત ફાટી આંખે 

સાંભળીને અવાક થઈ ગયેલો. કાપો તો પણ લોહી ના નીકળે. એક મોટો નિઃસાસો નીકળી ગયો. એણે આખરે લખ્યું " ફોર સેલ બેબી શુઝ નેવર વોર્ન "

 - રેખા શુક્લ

નામ વગરની વાર્તા હું પાત્ર વગરની વાર્તા હું 

ભિંજાય છે ચાહના હું રસ્તે રઝળતી વાર્તા હું 

શબનમી ધૂપછાંવ હું રૂડાની એક પહેચાન હું 

ચંદ્ર્કળાની વાત હું મોરપીંછ નોખી ભાત હું 

હસતી મસ્તાની જાત હું અક્ષરાનંદી નાત હું

--- રેખા શુક્લ

શબ્દોના સાથિયા નથી આ હ્રદયની વાત છે

લોહીમાં ઝબોળી લખેલી લાગણીની વાત છે.

પેટ ભરવા એક નાર સૂઈ ગઈ ઉભી થઈ તો રોજગારી સૂઈ ગઈ

આવશે, એ આવશે એ આશમાં દ્વાર ખુલ્લા રાખી બારી સૂઇ ગઈ

'મારે કોઈની જરૂરત નહીં પડે' ઠાઠડીમાં એ ખુમારી સૂઈ ગઈ

રાત બહુ શરમાય છે ને એટલે રાત અંધારું પ્રસારી સૂઈ ગઈ

ભાર મારો ઝીલીને થાકી હશે જાગતો'તો હું પથારી સૂઈ ગઈ

--- મિત્ર રાઠોડ

કબીરજી

કબીર
ગુગમ ગરિમા મંચ પરથી રેખા શુક્લ- શિકાગો  'કબિર' પર
નમસ્કાર મિત્રો
કાશી બનારસના ્ગંગા તટે કબીરજી કમળના ફૂલ પર તરતા દેખાયા કે પછી એક વિધવા બ્રાહ્મણીએ જન્મ આપ્યો પણ એમનું અલૌકિક વ્યક્તિત્વ છસ્સો વર્ષે પણ પ્રસિધ્ધ છે કામ કરતા કરતાં વણતા જાય ને એમની વાણી એમનું ગ્યાન ગાતા જાય એમના દોહા જગપ્રસિધ્ધ બન્યા. સરળ ભાષામાં સુવાક્યો વિચારો પિરસતા રહ્યા. એવી એમની વાણી હતી કે લોકો ૧૫મી સેંચ્યુરીમાં એમને ફકીર કહે કોઈ કહે સંત તો કોઈ કવિ કહે...બનારસમાં વ્યાપારીઓ આવતા જુદી જુદી ભાષા બોલતા. સંત કબીર બાહ્ય આડબંર નો સખ્ત વિરોધ કરતા. સમાજમાં ફેલાયેલ ગંદકી નો ઉલ્લેખ ગાઈ ને સમજાવતા. ધર્મ ના નામે પાખંડીઓ કારણ સમજ્યા વગર ધર્મ ની તરફદારી કરતા. તો વચ્ચે પડતા. આમ મૌલવી હોય કે કોઈ પણ કબીર માલ બજાર વચ્ચે વેચવાને બદલે બોધ આપતા. પોથી પુસ્તક પઢવાથી અક્ષરગ્યાન આવતું નથી. કે પંડિત પણ થવાતું નથી. તેમ પથ્થર પૂજવાથી ભગવાન જો મળી જાય તો હું પહાડ પૂજવા તૈયાર છું. સ્નાન માટે કહેતા કે પાણીમાં જ રહેતી માછલી તેની ગંધ દુર કરી ના શકે તો એવા સ્નાન નો અર્થ શું જેનાથી મન દિલ ને વિચારોનું શુધ્ધિ કરણ ના થાય. ગુરૂપાસે થી ગ્યાન મળે ને પ્રભુ ની નજીક જવાનો રસ્તો સૂઝે જ્યારે બન્ને સામે આવી ગયા ત્યારે એમ કહે કે ગુરૂ ગોવિંદ દોનો ખડે કાકે લાગો પાય બલિહારી ગુરૂ આપને ગોવિંદ દિયો બતાય. જાતપાત પૂછ્યા વગર પ્રભુભક્તિ કેમ ના થાય ? અને કહેતા કે દુઃખમાં તો બધા યાદ કરે પણ સુખ માં પણ પ્રભુને જો યાદ કરો પ્રભુથી નજીક રહેવાય. આવી સરસ સાંસ્કૄતિક સોચ મળેલી સ્વામી રામાનંદ ગુરૂજી પાસે થી તેમજ "રામ " નામનો મંત્ર જપતા. જ્યાં મોટા થયા તે હવે નીરુ ટિલા તરીકે મંદિર બન્યુ. માટી ને રોંદતા કુંભારને જોઈ બોલ્યા..એક દિ એવો આવશે તુ જોજે માટી જ તને રોંદશે. ૧૧૯ વર્ષે પ્રભુધામ સિધાવ્યા પણ હજી તેમની વાણી - દોહા ને જીવન ચરિત્રને યાદ કરવામાં આવે છે.  અસ્તુ
---- રેખા શુક્લ 

ચાઈનીઝ વસ્તુઓનો બહિષ્કાર

www.Club Task
common Task

૧.કોમન ટાસ્ક
૨.રેખા શુક્લ
૩.શિકાગો-અમેરિકા
૪."ચાઈનીઝ વસ્તુઓનો બહિષ્કાર "
૫..શબ્દ સંખ્યાઃ૧૧૪ (10 )
૬. જુલાઇ ૪ ૨૦૨૦

મીટ માંડી ને બેઠું વિશ્વ હાથ જોડી, કરીએ સાથે બહિષ્કાર
ચાઈનીઝ વસ્તુનો હવે વિશ્વ પણ, સમજી કરે બહિષ્કાર (૧)

બનીએ આત્મનિર્ભર, ગાંધીજી જેમ કર્યો હતો બહિષ્કાર
છે થોડું જો ખિલવું તો, કરવાનો આમ જ હવે બહિષ્કાર (૨)

છે મારે પણ કહેવું, મોકો મોહક શોધાયો 'માત્ર' બહિષ્કાર
મ્હોરવું ને મહેંકવું કૂંપણ કોશિષો, જરૂરી જીવવા બહિષ્કાર(૩)

"મેઈડ ઇન ભારત" એક જ છે અવકાશ, કરી લો બહિષ્કાર
હેવી મશીન, રમકડાં, કપડાં, પેન, ખાદ્ય પદાર્થ બહિષ્કાર(૪)

ના ટેકનોલોજી કે હેરપીન પણ જોઈએ, જુઓ તમે બહિષ્કાર
ઉડવું મારે મારી પાંખે, દિલ દિમાગથી કરીએ  બહિષ્કાર  (૫)
---- રેખા શુક્લ 

સંગમ લાગણીના શબ્દે-હું નાની અમૄતા કોર

www.Club Task

common Task

૧.કોમન ટાસ્ક

૨.રેખા શુક્લ

૩.શિકાગો-અમેરિકા

૪.સંગમ લાગણીના શબ્દે-અમૄતા પ્રીતમ (સાહિર - ઇમરોઝ )

૫.શબ્દ સંખ્યાઃ૨૩૭

૬. જુલાઇ ૪ ૨૦૨૦

હું નાની અમૄતા કોર કહેતી રહી મા ને ના મરવા દેતા પણ ભગવાને ના સાંભળ્યું.મા વિના મોટી થઈ
મમતા ને પ્રેમની ઉણપ મને સતાવી રહી. ભાગલા પછી દિલ્હીમાં આવી સોળ ની લગ્નની ઉંમરે અમ્રીતા પ્રીતમ બની. મને  ખુબ ગમતા સાહિર લુધ્યાન્વી કે શાયર હતા- ગાયક હતા. સંગમ લાગણીના શબ્દે-પ્રેમી  સાહિત્ય  ને લખાણ વગરના રહી શકે. ગયિકા સુધા મલહોત્રા ને પણ તે ખૂબ ગમતા.
પણ તેમને પણ પ્રોત્સાહન ન મળ્યું. પણ એકતરફી અતિશય ખેંચાણ મારી કવિતા દ્વારા છૂપુ ના રહી
શક્યું. પણ એમના તરફથી કોઈ પ્રોત્સાહન ના મળ્યું. રાધા કૄષ્ણ વિના અધુરા તેમ મને એમના વગર 

જીવવું અધૂરું લાગતું. પણ પ્રેમ તો કરી શકાય છે કરાવી શકાતો નથી. મન ઉદાસીથી ધેરાઈ 

જતું ને મારું દર્દ શબ્દોમાં નિરોપાઈ જતું, પરોવાઈ જતું. પ્રેમધેલી,બાવરી લગ્નગ્રંથિથી મુક્તિ પામી ઉંધે 

કાંડ સાહિરના પ્રેમમાં પડી. એમને બીજા સાથે હું જોઈ ન્હોતી શકતી. તેવા સમયે મને ્ચિત્રકાર ઇમરોઝ મળી ગયા. તમારી કયારેય નહીં થઈ શકું કેમકે હું સાહિરના પ્રેમમાં પાગલ છું. તમે મને કદી પામી નહીં શકો. વર્ષો સુધી અલગ રહીને ઇમરોઝ મારો સાથ નિભાવતા રહ્યા.

मै तुजे फिर मिलूंगी कहां कैसे पता नहीं 

शायद तेरी कल्पनाओकी प्रेरणा बन

तेरे केनवास पर उतरूंगी

-अमॄता प्रीतम 

સ્પર્શ તારા નામનો ઝીલ્યો હતો, જે પવનની ડાળીએ ખીલ્યો હતો,

એજ સ્પર્શે શબ્દ પ્રગટાવ્યો અમે, લાગણીના દોરથી ગુંથ્યો હતો.

--રેખા શુક્લ    

"રમકડાં "

ગુગમ ગુજરાતી ગરિમા મંચ પર આજે "રમકડાં " પર રેખા શુક્લ ના વંદન

કાશ કોઈ અરીસા જેવું મળે, વ્હાલ રમકડાં જેવું કરે

રડું તો સાથે મારા જેવું રડે, ના રડાવી હસી તે કરે

પવન શહેરી વિન્ડીસીટીનો, તોડે , બાળક ફોડે રમકડાં મરે

બાળ રડે ઇશ દ્વારે, દરિયો મણમણ રમકડાં તરે

અમથી એવી જગા હ્રદય સાંકડી, વિશાળ સપન ફરે

રમકડું મારે રમકડાં ને, બાળક સિવાય કોણ કેર કરે

---- રેખા શુક્લ 

રમકડાં ના નાજુક સંબંધ

    વિદાઈ તો થઈ ગઈ મને કમને કહેવાયું તો છે જ કાગડો દહીંતરું લઈ ગયો

   પણ અહીં તો ઉંધુ થઈ ગયું કે કાગડી દહીંતરું લઈ ગઈ બોલો જાનથી ગયો

સાત ફૂટી વેદના લાવી નજદીકી જુદાઈ !  ૨૮ દિવસ પછી ફરીને આવ્યા પાછા ત્યારે પત્ની અંજુએ અમીતને કીધુંઃ " સાંભળી લો હું થોડા દિવસ ભાઈ- ભાભી ને ત્યાં જઈને પાછી આવું ત્યાં સુધીમાં તમારા માતા પિતાને ક્યાંક બીજે રહેવાની સગવડ કરી લેજો. અને એમ નહીં થાય તો મારી પાછા આવવાની

રાહ ન જો'તા. બિચારો અમીત ફાટી આંખે સાંભળીને અવાક થઈ ગયો. કાપો તો પણ લોહી ના નીકળે હો. આજકાલ સારાનો જમાનો નથી રહ્યો, સાચા ને કોઇ સાંભળવા તૈયાર નથી. એનાથી નિઃસાસો નીકળી ગયો. 

ના સમજાયું ચંદા ને કે શર્માજી રમકડાં ના ફોન કેમ સાથે રાખી ને ફરે છે !! હા, વૄધ્ધાવસ્થા ખરાબ છે પણ આમ તો પાછા નોર્મલ જ લાગે છે.. જુઓ તો બધું પોતાની મેળે જ કરે છે. જમવાના ટાઈમે સમયસર પહોંચી જાય છે ને વોકિંગ કરતા કરતા ફોન પર ટોકિંગ કરે છે. થાકે એટલે બાંકડે બેસે ને ફોનમાં એમની ' આયુષી' સાથે કલાકો સુધી વાતો કરે છે, રમકડાં ના ફોનથી !! સામેથી જાણે ત્રણેક વર્ષની આયુષી દુનિયાભરની વાતો લહેકાથી કરતી હોય તેમ વાતવાતમાં શર્માજી હસી-રડી ને લહેકા- ટહુકા કરે છે. ચંદાબેન નો પ્રથમ દિવસ હતો "પ્રેરણાશ્રમ" માં. રડતાં રડતાં આભા બની ગયેલા આ દ્રશ્ય જોઈને. એમનું છોભીલાપણું  બે મિનીટ ભૂલાઈ ગયું. તેમને પણ દીકરા-દીકરીએ જાકારો દઈ દીધેલો...!! ઘરબાર વગરના નિરાધાર નો આશરો આ 'આશ્રમ' હતો. મેઈન એન્ટ્રંસ ગેઈટ ની ડાબી તરફ ફૂવારો હતો.. ચોતરફ નાનું તળાવ હતું ને તેની ફરતો વોકિંગ પાથ પણ હતો. નાનકડો પુલ હતો ત્યાં કોઈક ઉભું હતું. જમણી તરફ મિસ્ટર જસ્પાલજી છોડવાઓને પાણી પાઈ રહ્યા હતા. એમની તો ચંદા પર નજર પણ ન પડી. પોતાના જ કાર્યમાં પરોવાયેલા સરદારજી તરફથી નજર ખસી ન ખસીને ગ્રુહમાતા લક્ષ્મીબેને ચંદાબેનને આવકાર આપતાં ખભે દિલાસો દેતો હાથ ફેરવ્યો. ચંદાબેન રડી પડ્યા ને લક્ષ્મીબેને પણ ઝળહળીયાં લૂછ્યાં પણ કઠણ હૈયે વાત ચાલુ કરી ઃ 'આવો, તમારું ઘર હવેથી આ જ છે. બધા તમારી રાહ જુવે છે.' સામુહિક પ્રેયર રૂમમાંથી ભજન નું મ્યુઝિક સંભળાયું ને ચંદાબેન એમના રૂમ તરફ ચાલ્યાં.વિચારોના વંટોળે ઘેરી લીધા કે જીવ ની જેમ મોટા કરવા છતાં આટલા બધા મા-બાપ વૄધ્ધાશ્રમમાં કેમ છે?  

જીવતા રમકડાં ને રમાડે છે રમકડાં,                              

અહીં રમકડાં બની રમો સૌ રમકડાં 

સાત ફૂટના સરદારજી ફરી નજરમાં તરી આવ્યા. બધાના રૂમમાં પોતે ઉગાડેલા ફૂલો પહોંચાડતાં એમનું તેજસ્વી ને સૌમ્ય મુખારવિંદ પ્રતિભાશાળી બધાને  ગમતું. ચંદાબેને જ્યારે થેંક્યું કહ્યું તે બોલ્યા ઃ ' સબ ઠીક હોવે તૂસી હિમંત રખીયો. હમ સબ સાથ હૈ જી' બીજા જ દિવસથી ચંદાબેન લાઇબ્રેરીમાં કામે લાગ્યા. વસુધાબેન આશ્રમની બાજુમાં રહેવા છતાં કીચનમાં એજ રાંધતા, બધાને એમની રસોઈ બહુ ભાવતી ને રામુકાકા તથા દીનદયાલ કાકા પણ મદદ કરતાં... આમ આશ્રમમાં નિયમમુજબ કામ કાજ ચાલતું. શર્માજી છેલ્લા દસ વર્ષથી હતા. હજુ પણ પોતાના દીકરા-દીકરી તથા આયુષી ના ફોનની રાહ જો'તા. એમની દયાજનક દશા જોઈને હૈયું ભરાઈ આવતું.. ક્યારેક જસ્પાલજી સાથે હિંદીમાં વાત કરતા સાંભળો તો તેમનું  હિંદી સાંભળી હસી જ પડો. જસ્પાલજી પણ હવે તો ટેવાઈ ગયા છે સમજી જાય છે એમની વેદના પણ પોતાની વેદના નથી કહેતા. આખી જિંદગી ભરપૂર પ્રેમ આપ્યો કુટુંબને પોતાનો વિચાર કર્યા વગર બધાની દરેક માંગ દરેક સપના પૂરા કર્યા...પણ દીકરા ત્રણેયે મોં ફેરવી લીધું ? ને દીકરીએ તો પોતાની પત્નીને પણ એમની વિરૂધ્ધ કરી નાંખ્યા !!.

કોઠી ની જાહોજલાલી ખૂટી ખૂટે તેમ ન્હોતી તે દીકરાઓની બૂરી આદતોમાં ખર્ચાઈ ગઈ. દીકરી-જમાઇએ તો મા ને ફોસલાવી કરોડોના ઘરેણાં પડાવી લીધા ને કીધું અત્યારે બીઝનેસમાં જોઈએ છે પછી પરત કરી દઈશું. બાપનું હૈયું કકળી ઉઠ્યું કે પોતાના બાપ-દાદાની મિલ્કત અને પ્રોપર્ટી આમ વેડફાઈ જશે તેવો તો સપને પણ ખ્યાલ નહોતો. પતિને એકલો આશ્રમમાં જવા દે તે કેવી પત્ની ? કેવી મમતા ને કેવી સુખ સાહ્યબીનું વળગણ ?? અબળા સ્ત્રી માટે બહુ લખાયું હા, પણ સાત ફૂટના સશક્ત પુરૂષની વેદના કોઈના સમજ્યું ... ના દીકરા-દીકરી કે પોતાની પત્ની પણ ના સમજી?? ના આવ્યો કદીય ફોન પણ કે આ આવ્યું કોઈ મળવા રૂબરૂ !! ને લોકો હજુય દીકરો દેજો દીકરી દેજો ની મન્નત માને છે !! શું ફેર પડે છે જ્યારે બધા આવા નાલાયક નીકળે છે ?? આ વ્હોટ્સઅપમાં 'ટિન' 'ટિન' મેસેજ મૂકાતા રહે ત્યાં તો પેલો રમકડાં નો ફોન રણક્યો ઃ આયુષી બોલી ઃ "બાપુજી?" ને શર્માજી ને જીવલેણ હાર્ટ એટેક આવ્યો ને બધા ગૂમસૂમ થઈ ગયા. " ભલુ થયું ભાંગી જંંજાળ...!"  જસ્પાલજી ને વસુધાબેન આશ્વાસન આપતા હતા...કે સમજાવવાનો સાવ ખોટો વ્યર્થ પ્રયાસ કરતા હતા. રમકડાં તૂટે એમાં બાળક સિવાય કોઈને કેટલો ફર્ક પડ્યો ? કે પડે છે? 

હવે કોઈને પોતાના સ્વજનના આવવાની રાહ જોવી નથી. બધા એકબીજા સાથે જ ખુશ છે. રામુકાકા ને દીનદયાલ કાકા રાબેતા મુજબ આવે છે જાય છે એમનું મૌન એમની વેદના પોકારે છે. ફૂલો વિવિધ રંગ ને આકારના છે તેમજ પાંદડાઓ પણ રંગ રંગ ના ને આકૄતિના છે વિન્ડોમાંથી તાંકતો જસ્પાલ થોડો દુઃખી જણાય છે પણ બધા આવી એને પ્રેયરરૂમ માં લઈ જાય છે. "સસરીયા કાલ" કહેતા શર્માજી નો અવાજ લગભગ તેને  સંભળાય છે....ભણકારા છે ખબર છે પણ માનવતા જ્યારે મરી રહી છે ત્યારે દિલ તો પ્રેમાળ શબ્દ નો સહારો જ ગોતતું રહે છે ને ! છ છ દાયકા નીકળી ગયા ક્યાં તે મને યાદ નથી પણ આ પછી નો દાયકો કેવો જશે ? મારી બર્થ-ડે માટે એટલું જ માંગુ કે હાથ પગ ચાલતા રહે ને પ્રભુ જલ્દી માં જલ્દી લઈ લે જે. અસ્તુ

----રેખા શુક્લ

      સાત ફૂટી વેદના લાવી નજદીકી જુદાઈ !  ૨૮ દિવસ પછી ફરીને આવ્યા પાછા ત્યારે પત્ની અંજુએ અમીતને કીધુંઃ " સાંભળી લો હું થોડા દિવસ ભાઈ- ભાભી ને ત્યાં જઈને પાછી આવું ત્યાં સુધીમાં તમારા માતા પિતાને ક્યાંક બીજે રહેવાની સગવડ કરી લેજો. અને એમ નહીં થાય તો મારી પાછા આવવાની

રાહ ન જો'તા. બિચારો અમીત ફાટી આંખે સાંભળીને અવાક થઈ ગયો. કાપો તો પણ લોહી ના નીકળે હો. આજકાલ સારાનો જમાનો નથી રહ્યો, સાચા ને કોઇ સાંભળવા તૈયાર નથી. એનાથી નિઃસાસો નીકળી ગયો. 

ના સમજાયું ચંદા ને કે શર્માજી રમકડાં ના ફોન કેમ સાથે રાખી ને ફરે છે !! હા, વૄધ્ધાવસ્થા ખરાબ છે પણ આમ તો પાછા નોર્મલ જ લાગે છે.. જુઓ તો બધું પોતાની મેળે જ કરે છે. જમવાના ટાઈમે સમયસર પહોંચી જાય છે ને વોકિંગ કરતા કરતા ફોન પર ટોકિંગ કરે છે. થાકે એટલે બાંકડે બેસે ને ફોનમાં એમની ' આયુષી' સાથે કલાકો સુધી વાતો કરે છે, રમકડાં ના ફોનથી !! સામેથી જાણે ત્રણેક વર્ષની આયુષી દુનિયાભરની વાતો લહેકાથી કરતી હોય તેમ વાતવાતમાં શર્માજી હસી-રડી ને લહેકા- ટહુકા કરે છે. ચંદાબેન નો પ્રથમ દિવસ હતો "પ્રેરણાશ્રમ" માં. રડતાં રડતાં આભા બની ગયેલા આ દ્રશ્ય જોઈને. એમનું છોભીલાપણું  બે મિનીટ ભૂલાઈ ગયું. તેમને પણ દીકરા-દીકરીએ જાકારો દઈ દીધેલો...!! ઘરબાર વગરના નિરાધાર નો આશરો આ 'આશ્રમ' હતો. મેઈન એન્ટ્રંસ ગેઈટ ની ડાબી તરફ ફૂવારો હતો.. ચોતરફ નાનું તળાવ હતું ને તેની ફરતો વોકિંગ પાથ પણ હતો. નાનકડો પુલ હતો ત્યાં કોઈક ઉભું હતું. જમણી તરફ મિસ્ટર જસ્પાલજી છોડવાઓને પાણી પાઈ રહ્યા હતા. એમની તો ચંદા પર નજર પણ ન પડી. પોતાના જ કાર્યમાં પરોવાયેલા સરદારજી તરફથી નજર ખસી ન ખસીને ગ્રુહમાતા લક્ષ્મીબેને ચંદાબેનને આવકાર આપતાં ખભે દિલાસો દેતો હાથ ફેરવ્યો. ચંદાબેન રડી પડ્યા ને લક્ષ્મીબેને પણ ઝળહળીયાં લૂછ્યાં પણ કઠણ હૈયે વાત ચાલુ કરી ઃ 'આવો, તમારું ઘર હવેથી આ જ છે. બધા તમારી રાહ જુવે છે.' સામુહિક પ્રેયર રૂમમાંથી ભજન નું મ્યુઝિક સંભળાયું ને ચંદાબેન એમના રૂમ તરફ ચાલ્યાં.વિચારોના વંટોળે ઘેરી લીધા કે જીવ ની જેમ મોટા કરવા છતાં આટલા બધા મા-બાપ વૄધ્ધાશ્રમમાં કેમ છે?  

જીવતા રમકડાં ને રમાડે છે રમકડાં,                              

અહીં રમકડાં બની રમો સૌ રમકડાં 

સાત ફૂટના સરદારજી ફરી નજરમાં તરી આવ્યા. બધાના રૂમમાં પોતે ઉગાડેલા ફૂલો પહોંચાડતાં એમનું તેજસ્વી ને સૌમ્ય મુખારવિંદ પ્રતિભાશાળી બધાને  ગમતું. ચંદાબેને જ્યારે થેંક્યું કહ્યું તે બોલ્યા ઃ ' સબ ઠીક હોવે તૂસી હિમંત રખીયો. હમ સબ સાથ હૈ જી' બીજા જ દિવસથી ચંદાબેન લાઇબ્રેરીમાં કામે લાગ્યા. વસુધાબેન આશ્રમની બાજુમાં રહેવા છતાં કીચનમાં એજ રાંધતા, બધાને એમની રસોઈ બહુ ભાવતી ને રામુકાકા તથા દીનદયાલ કાકા પણ મદદ કરતાં... આમ આશ્રમમાં નિયમમુજબ કામ કાજ ચાલતું. શર્માજી છેલ્લા દસ વર્ષથી હતા. હજુ પણ પોતાના દીકરા-દીકરી તથા આયુષી ના ફોનની રાહ જો'તા. એમની દયાજનક દશા જોઈને હૈયું ભરાઈ આવતું.. ક્યારેક જસ્પાલજી સાથે હિંદીમાં વાત કરતા સાંભળો તો તેમનું  હિંદી સાંભળી હસી જ પડો. જસ્પાલજી પણ હવે તો ટેવાઈ ગયા છે સમજી જાય છે એમની વેદના પણ પોતાની વેદના નથી કહેતા. આખી જિંદગી ભરપૂર પ્રેમ આપ્યો કુટુંબને પોતાનો વિચાર કર્યા વગર બધાની દરેક માંગ દરેક સપના પૂરા કર્યા...પણ દીકરા ત્રણેયે મોં ફેરવી લીધું ? ને દીકરીએ તો પોતાની પત્નીને પણ એમની વિરૂધ્ધ કરી નાંખ્યા !!.

કોઠી ની જાહોજલાલી ખૂટી ખૂટે તેમ ન્હોતી તે દીકરાઓની બૂરી આદતોમાં ખર્ચાઈ ગઈ. દીકરી-જમાઇએ તો મા ને ફોસલાવી કરોડોના ઘરેણાં પડાવી લીધા ને કીધું અત્યારે બીઝનેસમાં જોઈએ છે પછી પરત કરી દઈશું. બાપનું હૈયું કકળી ઉઠ્યું કે પોતાના બાપ-દાદાની મિલ્કત અને પ્રોપર્ટી આમ વેડફાઈ જશે તેવો તો સપને પણ ખ્યાલ નહોતો. પતિને એકલો આશ્રમમાં જવા દે તે કેવી પત્ની ? કેવી મમતા ને કેવી સુખ સાહ્યબીનું વળગણ ?? અબળા સ્ત્રી માટે બહુ લખાયું હા, પણ સાત ફૂટના સશક્ત પુરૂષની વેદના કોઈના સમજ્યું ... ના દીકરા-દીકરી કે પોતાની પત્ની પણ ના સમજી?? ના આવ્યો કદીય ફોન પણ કે આ આવ્યું કોઈ મળવા રૂબરૂ !! ને લોકો હજુય દીકરો દેજો દીકરી દેજો ની મન્નત માને છે !! શું ફેર પડે છે જ્યારે બધા આવા નાલાયક નીકળે છે ?? આ વ્હોટ્સઅપમાં 'ટિન' 'ટિન' મેસેજ મૂકાતા રહે ત્યાં તો પેલો રમકડાં નો ફોન રણક્યો ઃ આયુષી બોલી ઃ "બાપુજી?" ને શર્માજી ને જીવલેણ હાર્ટ એટેક આવ્યો ને બધા ગૂમસૂમ થઈ ગયા. " ભલુ થયું ભાંગી જંંજાળ...!"  જસ્પાલજી ને વસુધાબેન આશ્વાસન આપતા હતા...કે સમજાવવાનો સાવ ખોટો વ્યર્થ પ્રયાસ કરતા હતા. રમકડાં તૂટે એમાં બાળક સિવાય કોઈને કેટલો ફર્ક પડ્યો ? કે પડે છે? 

હવે કોઈને પોતાના સ્વજનના આવવાની રાહ જોવી નથી. બધા એકબીજા સાથે જ ખુશ છે. રામુકાકા ને દીનદયાલ કાકા રાબેતા મુજબ આવે છે જાય છે એમનું મૌન એમની વેદના પોકારે છે. ફૂલો વિવિધ રંગ ને આકારના છે તેમજ પાંદડાઓ પણ રંગ રંગ ના ને આકૄતિના છે વિન્ડોમાંથી તાંકતો જસ્પાલ થોડો દુઃખી જણાય છે પણ બધા આવી એને પ્રેયરરૂમ માં લઈ જાય છે. "સસરીયા કાલ" કહેતા શર્માજી નો અવાજ લગભગ તેને  સંભળાય છે....ભણકારા છે ખબર છે પણ માનવતા જ્યારે મરી રહી છે ત્યારે દિલ તો પ્રેમાળ શબ્દ નો સહારો જ ગોતતું રહે છે ને ! છ છ દાયકા નીકળી ગયા ક્યાં તે મને યાદ નથી પણ આ પછી નો દાયકો કેવો જશે ? મારી બર્થ-ડે માટે એટલું જ માંગુ કે હાથ પગ ચાલતા રહે ને પ્રભુ જલ્દી માં જલ્દી લઈ લે જે. અસ્તુ

----રેખા શુક્લ

આંસુ

ગુગમ ગરિમા મંચ પરથી આંસુ વિષે શિકાગોથી રેખા શુક્લના વંદન

દિકરી વળાવુ હું જાણી લેજો..

ભૂલ થાય તો વાળી લેજો...

હસતી એનો માણી લેજો..

આંસુ એના વાળી લેજો...

આંસુ ને તો સરવાની આદત ...ભોળી આંખે રડતા આંસુ

##### મૄગજળમાં જડેલા########

ગજબ સ્ટોરમાં, અલગ અલગ, ડ્રોપર મહીં ભરેલા..આંસુ

સતત વેચાતા આંસુ રડ્યા; ટીંંપા ટીંપા સંધરેલા...આંસુ

ઝુ માં જોયેલો તેથી વધુ, અદભૂત જાનવર જોયેલા..આંસુ

કોઈ લાગ્યા વ્હાલા પળે, મા'ણા ના કોઈથી ડરેલા...આંસુ

પ્રાણી પ્રાણી રડતા હસતાં;  આંસુમાં ભળેલા.. આંસુ

ખોટા ખોટા, મોટા આંસુ છાના ડુસકે કળેલા...આંસુ

સ્વાર્થી આંસુ, જીવ પરોપકારી પરબે જઈ મળેલા..આંસુ

પાણીમાં ડચકાં ખાતા આંસુ ના આંસુ થઈ રડેલા...આંસુ

રણમાં તરસ્યા ગયા... ગયા મૃગજળમાં જડેલા..આંસુ

ક્લીફ બ્રીજના સળંગ વળાંકે, ગ્રામોફોનમાં ગુંજેલા...આંસુ

---રેખા શુક્લ 

'ચહેરા'

ગુગમ ગુજરાતી ગરિમા મંચ ના વાચકમિત્રો ને નમસ્કાર રેખા શુક્લનાઃઃઃ 

' ચહેરા' વિષેઃઃઃઃઃઃઃઃઃઃઃ સામે મળે એવો ચહેરો જે મલકાટ લઈને આવે, નયનમાં જરા જુઓ તો તલસાટ લઈને આવે

પલકની સમીપે થઈ ચહેરો નોખો અણિયાર લઈને આવે

એજ ચહેરો તુજ નો પાથર્યો વસવાટ લઈને આવે

મહેકી રહી આંબે ઉગી મંજરી સુવાસ લઈને આવે

કોયલ ટહુકે મોર નાચે અંજાણ પરમાટ લઈને આવે

શરમથી ભરેલી છે મારી આ બન્ને હથેળીઓમાં આંખે

શશાંક રૂપકડો તરખાટ- થરકાટ ન હવે લઈને આવે 

ચહેરો રડ્યો હસતા હસતા આખર થયો શિકાર હસતા

કોઈ ખો ગયા હમેશા કે લીયે શશાંક ગુજર ગયા

ફિલ્મ ઇન્ડસ્ટ્રીકા ચહેરા સામને આ ગયા સચ સામને આ ગયા

ખુદકુશીકી ધુંધલી તસ્વીર લેકે આયા એક ચહેરા 

રજીશે સાઝિશ ક્યું માહિર હૈ ઐસે કોઈ દિખા ગયા

સપનોકો જીતે જીતે યે ચહેરેને છોડ દી દુનિયા 

કોરોના કહેતા પહેનો માસ્ક, દેખ ઇન્સાન મર ગયા.

અસ્તુ - રેખા શુક્લ

શુશાંત સિંહ

"આ પપ્પા ને શું કહેવું હવે? એ ક્યારેય નહીં ચેંજ થાય. અમે નાનકડા હતા ત્યારે બહારગામ જવાનું હોય ને ટ્રેન નો ટાઈમ ૭ વાગ્યા નો હોય. ૫ વાગ્યામાં ઉઠાડે તેમ નહીં પણ ૫ વાગે સ્ટેશને એમની સાથે બધાયે પહોંચવાનું. અરે, પણ બે કલાક શું કામ સ્ટેશને રાહ જોવાની ??? ટ્રેન ટાઇમસર આવે કે ના આવે આપણે તો મોડા ના પડીએ ને ? હે ભગવાન !!"
મને હસવું ના રોકાયું ને આખા રૂમ માં હા હા હા ... અમે બંને ખૂબ હસ્યા. તે આગળ બોલ્યોઃ " અરે આવું એકાદવાર નથી બન્યું દરેક જગ્યાએ અમે સૌથી પહેલા પહોંચી ગયા હોઈએ...યજમાન તૈયાર હોય કે ના હોય પણ અમે તો તેમના ઘરે બધા કરતા વહેલા. અરે પણ મુવીની ટીકિટ આવી ગઈ હોય તો પણ બે કલાક વહેલા પહોંચવાનું ??? મને એમ થયું કે કોલેજ પતી ગઈ છે તો આ વખતે તેમની સાથે એક વીક રહીશ. વેકેશન છે મજા આવશે સાથે ટાઈમ સ્પેન્ડ કરીશ. પણ ૪ વાગ્યામાં ડીનર કઈ રીતે મને ફાવે યાર... ?? હદ કરે છે મારા પપ્પા. આમ બેસ, તેમ કર ..અરે હું કોલેજ ગ્રેજ્યુએટ થયેલ યંગ મેન છું શું મને ના ખબર પડે શું કરવું ને શું નહીં ? ...તું તારે હસ...તને હસવું આવે છે ને !! નેક્ષ્ટ ટાઈમ આઇ એમ ગોઇંગ ફોર ઓનલી ૩ ડેઇઝ. હી વીલ નેવર ચેંજ."

અમારી મિત્રતામાં કદી ડહોળ કે ભેળસેળ ન્હોતી તેથી જ આટલા વર્ષો અમે મિત્ર બની રહ્યા છીએ,એક બીજા ની રગેરગ ની ખબર છે. હા, એના મોટા ભાઈ ને સાચવવો ઘણો અઘરો હતો. તેથી અવારનવાર તે મારા ઘરે અથવા લાઇબ્રેરી માં મળતો. તેનો મોટોભાઈ ફીઝીકલી ચેલેંજ હતો. યસ હેન્ડીકેપ હતો. ને ઉપરથી તેને નાનો ભાઈ પણ હતો. નાનો ન્યુયોર્ક માં ઘૂમ કમાણી કરે છે એક પણ કોલેજ ફી ના દેવા કર્યા વગર. જ્યારે મોટા ભાઈ ને લીધે તેના મમ્મી - પપ્પા ફૂલ ટાઈમ જોબ કરે તેથી બ્રેન્ડન જ હાથમાં આવી જતો. પપ્પા ફીલીપાઇન્સ થી માસ્ટર કરીને યુએસ માં આવેલા તેથી સરસ સીક્સ ફીગર ની જોબ મળી હતી. ને મમ્મી પણ યુનિવર્સિટીમાં એકાઉન્ટંટ હતા. બધા જ બેનીફિટ્સ, ૪૦૧.કે ઇન્સ્યોરંસ ને પેઈડ રજા ફોર વેકેશન્સ ... ચાલો
આમા અમારી મિત્રતા પાકી થતી ચાલી.. પણ અચાનક એની મોમ ને કેન્સર થયું ને શી પાસ્ડ અવે..!! બીટ્વીન ધેટ ફાઉન્ડ આઉટ કે ડેડી ડિસાઈડેડ ટુ રી-મેરી ...માંડ માંડ સમજાવ્યો.. કે બીટવીન ઓલ મેન્સ હી નીડ્ઝ વુમન ટુ કેરી હાઉસ હોલ્ડ રનીંગ..!! મીસ્ટર પાર્ક ગોટ મેરી અગેઇન ફીલિપાઇન્સ ગર્લ સાથે હુ ટુક હીમ ફોર રાઈડ ઓફ હીઝ લાઇફ... મીસીસ નો લોસ ૬ વીકમાં રીપ્લેસ કરેલો..પણ માત્ર ૧૬ વીક્સ માં તો ડીવોર્સ વીથ ન્યુ વન... !!
અચાનક બોલ્યોઃ " યુ નો આઈ વોઝ ડાઇવીંગ ને પપ્પા ફેલ્ટ અનઈઝી...આઈ પુલ્ડ ઓન સાઈડ, હી વોઝ આઉટ ઓફ બ્રેથ સો વી ડિસાઇડેડ ટુ ગો ટુ ઇમરજન્સી" 
"ઇઝ હી ઓકે ?" હું બોલ્યો, મારી તત્પરતા નો અંત લાવવા તેણે કહ્યુંઃ " ના,  આફટર સમ સી.ટી. સ્કેન બ્રેઈન ટ્યુમર..આઈ હોપ હી ગેટ્સ બેટર સુન "
એલ. એ આવ્યા પછી બ્રેન્ડન ની વાત મોમ ને કરતા કરતા ઢીલો થઈ ગયો... મોમ સેઈડ ડઝ હી હેવ ગર્લ-ફ્રેન્ડ?? " નો મોમ એન્ડ હી ડઝન્ટ વોન્ટ ઇધર... ્નીધર વોન્ટ ટુ ગેટ મેરી નોર
ટુ એવર હેવ કીડ્ઝ !!" સેડ યંગ બોય ની વાત સાંભળી ને શેર કર્યા વગર ના રહી શકી. કરૂણતામાં પણ કોમેડી કરતા બ્રેન્ડન ની કરૂણતા છૂપી ના રહી શકી.
                                       8888888888888888888888888888888888

આ લખવાનું દોરવાનું નાચવાનું કૂદવાનું બંધ કરી ભણો... બધું મૂકી ડોક્ટર બની પણ કોરોનાનું માસ્ક  પહેરી પહેરી સ્કીનરેશ ને પરસેવે રેબઝેબ થઈ જવાયું છે. પણ કલીગ ને પડતો માર કેવી રીતે જોતા રહું !! આ માણસો ક્યારે સમજશે ? દરેકમાં માત્ર રોષ, ધૄણા, ને ક્રોધ 

ભારોભારભરેલો છે. જે કોઈ પણ ઇશ્યુ લઈને બહાર નીકળી રહ્યો છે. પણ જ્યારે ચડસા ચડસીમાં ડર,ડીપ્રેશન આવી જાય જોઈ દુઃખ થાય કે માણસને સુધારવાનો કોરોનાનો પ્રયાસ હજુ ટુંકો પડ્યો છે કે. બોલીવુડમાં મી-ટુ આવ્યું ત્યારથી ભગવાન મનાતા હીરો-હીરોઇન-ડાઇરેક્ટર પ્રોડ્યુસરબધા ઉઘાડા પડ્યા છે.  એમના પોલીટિક્સ ની રમતો પણ બહાર આવી ગઈ. શુશાંત સિંહ જેવા કલાકાર અભિમન્યુની જેમ સપડાયો ને આખરે આત્મહત્યા કરી બેઠો. એક વંટોળ પ્રગતિ ને ટેકનોલોજીનું ને બીજી બાજુ મોટુ વમળ અંદર ખેંચતું ને ત્રીજી તરફ 

મોંધવારીનું બુલડોઝર ફરી વળે છે ટપ ટપ માણસો મરે છે ખચાખચ ભીડમાં કોણ કોને મદદ કરે ? કોઈ કોઈને સાંભળતું જ નથી. 

પણ બધાને કંઇને કંઇ કહેવું છે માત્ર રાડા ચીસાચીસ ને બૂમો નો જ અવાજ છે. પૄથ્વી ત્રાહીમામ છે, ભાર ઓછો કરવા તૈયાર છે. 

પપ્પા મારે ડોકટર થાવુ છે કે નહીં તે તો પૂછો.પારણામાંથી બાળક જાતે ઉતરે ને ખાવાનું માંગે રડે પણ મા ક્યાં છે... નહીં તો હાઇવે પર 

૪ વર્ષનું છોકરું રઝળતું કંઇ રીતે મળે..!! બાળપણ જાય ખોવાઇ, હાઇસ્કૂલ પહેલા તો મા-બાપ જાય ખોવાઈ એટલે કે ડીવોર્સ કે ડેથ.

 આમ એકલતા માંજ જીવે બાળક તમે તો નામમાત્રના માબાપ. પાછા આશા રાખીને બેસો કે મારી ઘડપણ ની લાકડી બનજો મારા બાળ. ત્રાસી ગયેલ શ્વેતાએ કોરોના દર્દીઓની ખૂબ સેવા કરી ને આખરે તે પણ દર્દી બની મૃત્યુ ને આધિન થઈ. છૂટી ગઈ ઘરની ઝંજટ ને 

જવાબદારીમાંથી.  મૌન બોલ્યું કોઈએ સાંભળ્યું ? હકીકત કહો તો લોકો કહે નેગેટીવીટી, વાહ રે આપની વ્યવહારિક બુધ્ધી !! 

આ તો તારું મારું સૈહારું સગવડિયો ધરમ ને ઉપરથી રાખવાનો હાથ કે હું અહીંયા બેઠો છું કે બેઠી જ છું ને !! અંતર ઘટ્યું કે વધ્યું છે !

પ્રગતિ કે પ્રાર્થના કામ કરશે.. ?? આકાંક્ષી અનંત અંતરિક્ષની યાત્રાએ નીકળી ગયો સર્વે ને પાછળ છોડી ગયો. ધણીવાર લાગે નવા વિચારો નવીનતા ની દોડધામ ને મનની ગડમથલ કે નિર્થકતા ને ખાલીપો....!! શું સમય રૂઝાવે છે ઉંડા ઘા ???? મારાથી થયેલી કોઈ 

પણ ભૂલને માટે માફી માંગુ છું કેમકે હું તારી સાથે જ છું. હું તને પ્રેમ કરુ છું . મને તારી પરવા છે. આ ત્રણ વાત સર્વે માટે છે. અસ્તુ.

--- રેખા શુક્લ

પરસંટેજ

નાજુક છે ઘણા કરું શું હું પહેલ 

મલકી રહ્યો છે ચણું શું હુંં મહેલ

લાગણીના પરસંટેજ શું વહેલ 

કવિતા મહોત્સવે વાર્તા હું વહેલ 

મુર્તિ એ રહસ્યે પગલાં હું પહેલ 

પ્રથમ મુલાકાતે મધુમતી કહેલ 

---- રેખા શુક્લ

*સૂરજગીરી*

સપના અળવીતરાં 
ખુદની ખોજમાં
પડછાયા ભૂતકાળના
---રેખા શુક્લ


* પડતો જ રહે નેવે થી
હું નાચુ છમછમ ટેરવે થી
---- રેખા શુક્લ

પ્રેમનું ચક્કર ચલાવે આવી આયનો
કાગળ ચિઠ્ઠી પતર લખાવે આયનો
--- રેખા શુક્લ

અમે રહ્યા મૄગજળ ના મોતી
ખુશ રહીયે વાત ભલે હો છોટી
-- રેખા શુક્લ

કહાની થોડી ફિલ્મી હૈં 
થ્રી ઇઝ એ ક્રાઉડ હૈં !! 
--- રેખા શુક્લ

મૃગજળના ભીના રણે
સરિતાના તીરે તીરે
ઉગ્યા ગુલાબી ફૂલ 
-- રેખા શુક્લ

" સંયમ "

૧. કોમન ટાસ્ક

૨. રેખા શુક્લ

૩. શિકાગો- અમેરિકા

૪. "સંયમ"

પ. શબ્દ સંખ્યા (ગદ્ય)= ૧૫૦ 

૬. તારીખઃ જૂન ૧૦ ૨૦૨૦

એહસાસ થયો છે... સમજણ આવી છે કારણ જ્યારથી કરોના ફેલાયું છે જગતમાં માણસ માણસ માંગે સંયમ. અપેક્ષા મોટી નથી અંતર રાખવાની આદત પાડવાની. માસ્ક પહેરવાનું જ.પહેલાની જેમ 

છીંક ઉધરસ ખવાય નહીં.લોકો તમને ટોકશે રોકશે ના ગમે તો ઘરમાં પૂરશે.  પ્રકૄતિનો રોષ છે, ડોક્ટરનો ઓર્ડર છે. સમાજ ને ઘર ના સભ્યો ની અપેક્ષા છે. સંયમ વગર આદત  પડશે નહીં.  સાચું કહું તો 

શક્ય બને પણ નહીં જુઓને નાનું બાળક પણ હવે સમજે છે, અનુભવે છે કે કોરોના વાયરસ એટલે શું. શોશ્યલ ડિસ્ટન્સ જાળવવું એ માટે પણ સંયમ જોઈએ. દૂરથી નમસ્તે કહેતા આપણે આપણીજ પ્રથા ને 

સંસ્કૄતિ પામી ગયા. ભારતની પારંગત સભ્ય સંસ્કૄતિથી આજે આખું વિશ્વ ભલે ડધાઇ ગયું હોય પણ 

સંયમ શીખવે છે યોગ.ડાયટિંગ વખતે પણ બોલ્યું કે માત્ર કહેવાથી નહીં સંયમી બનવાથી ઓછા ભોજનથી અને કસરત કરવાથી વજન ઉતરશે. આમ સંયમતા શીખવે નિયમિતતા, સ્વરછતા, શિસ્તતા જુઓ

શીખવે સભ્યતા ને એકબીજાના પૂરક અંતે લાવે શાંતિ સુખ અને સંપૂર્ણતા.

-- રેખા શુક્લ