માઝિ છોડ જાતા હૈ સાહિલ છુટ જાતા હૈ....
દાસ્તાન બનકે ઘુટન રેહ જાતા હૈ..
પરાયે રોયે સકુન મિલે કે લુંટ જાતા હૈ
તબાહી બનકે દર્દ સેહ જાતા હૈ....
..રેખા શુક્લ
કાલ્પનિક દુનિયામાંથી વસ્તવિકતાની ધરતી પર રૂમઝુમ ચાલે ચાલતી મારી કવિતા નવોઢા બની શરમાય છે....