સોમવાર, 2 જાન્યુઆરી, 2012

ઓ...સાથી રે...!!!


ઓ...સાથી રે...
    દિન ડુબે ના...
ના જઈઓના...
    આંચલ દિનકો રોકે..
ધુપકે પીછે દોડે..
    છાંવ છુએ ના...
બેખબર હમ બેફિકર તુમસે મિલતે રહે;
મિલકે ચલતે રહે...ચલકે મિલતે રહે;
   બરસાત વાલે દિનમેં આતી યાદ તુમ્હારી;
   મેહસુસે પરછાઈ પ્યારકી છુતી બાત તુમ્હારી;
બેખબર હમ બેફિકર તુમસે મિલતે રહે;
મિલકે ચલતે રહે...ચલકે મિલતે રહે;
   પ્યારકે કમ્બલ મેં લીપટતી રહી કાયા;
   ઘાયલ કરતી સાંસે ક્યું ફિર ભી વો છાયા;
બેખબર હમ બેફિકર તુમસે મિલતે રહે;
મિલકે ચલતે રહે...ચલકે મિલતે રહે;
   પુરાની યાદોં કી તો હૈ બરસાત સુહાની;
   થનગનતી બુન્દે ખ્વાહિશ કરે દિવાની...

રેખા શુક્લ (શિકાગો)

બેજુબાં...

બજતી હૈ બેજુબાં ક્યા વો શહેનાઈ હૈ,
અપની માયુશીયોં મેં બુઝી મેરી તન્હાઈ હૈ,
ચલના હૈ તેરે સાથ પર તેરી રુસવાઈ હૈ,
અબ દે દે ગવાહી યે કૈસી તેરી ખુદાઈ હૈ,
મેરી દુલ્હન કોઈ શિકાયત નહીં લાઈ હૈ,
શરમાકે કહેગી યે તો પ્યારકી ગહરાઈ હૈ,
મોત ઔર જીન્દગી કે બીચ યાદોંકી પરછાઈ હૈ,
ઇસમેં.... કિસ પ્રોફેસર કી પઢાઈ હૈ?

.....રેખા શુક્લ

જન્નતે જહાં...

મુજને ખબર નથી ચાહું છું આટલું કેમ તને
આજ નહીં તો કાલ માનીશ,શીદને સતાવે મને

દુર માના હાથમાં હસતું બાળક જોઈને
યાદ ક્યારેક તારી સ્મ્રુતિપટ પર છવાઈ જોને

બાજી હંમેશા તેના હાથમાં રહી છે
હિંમતે મર્દા તેના જીગરમાં હામ રહી છે

યાદ તો હંમેશા... બા ની રેહશે
પંપાળતા હાથના સ્પર્શની ભ્રાંતિ રેહશે

સિધ્ધાંતવાદી જીવન જીવવાથી ગાંધી નથી બનાતું
જીવનના ઉતાર-ચઢાવ વગર તો સ્વર્ગે નથી જવાતું

ભોંઠપ અને ઓછપમાં ઓગળી ગયેલું હાસ્ય
કર્મની કઠણાઈમાં જો સંતાઈ ગયેલું હાસ્ય

દુનિયાદારીમાં વફાદારી ને ઇજ્જત ક્યાં મળે છે
મા ના ચરણોમાં તો અરે જન્નત મળે છે...
----રેખા શુક્લ(શિકાગો)

તુમ...!!


બિકતા હૈ જહાં બિકતી હૈ જમીં, બિકતા હૈ યહાં ઇન્સાકા ઝમીર,
પરાયે તો પરાયે રહે ,અપના ભી યહાં ક્યા કોઇ નહીં...

છુપતે હો તુમ પર્દે સે લગે , પર્દે પર કે તો તુમ હી નહીં,
સુનતા હૈ જહાં જબ ચીખ દિયા, સન્નાટો સે તો ડરતે નહીં...

જલતી હૈ શમ્મા જબ રાતો મેં,પરવાને કા તો ગમ હી નહીં,
જલતા હૈ જીયા જબ દુર કિયા, ગૈરોસે કોઈ શિકવાં નહીં...

બિકતી હૈ સાંસે દુખતા હૈ દિલ, રુકતી હૈ સાંસે તબ બિકતી નહીં,
અંદાજે ગલત કયું સમજત હો તુમ,જીન્દા ક્યા જહાં કો રખતે હો તુમ..

બનાતે હો દસ્તુર જહાં મે તુમ, સમજતે હો દુનિયા બસાતે હો તુમ,
ઔરત સે શિકવા કરતે હો તુમ, મર્દો સી ક્યા બાત કરતે હો તુમ...

.....રેખા શુક્લ 

तुम...!!
बिकता है जहां बिकती है जमी, बिकता है यहां इन्साकां झमीर
पराये तो पराये रहे, अपना भी यहां क्या कोई नहीं...
छुपते तो हो तुम पर्दे से लगे, पर्दे पर के तो तुम्हीं नहीं
सुनता है जहां जब चीख दिया, सन्नाटों से तो डरते नहीं...
जलती हैं शम्मा जब रातों में, परवाने का तो गम ही नहीं
जलता है जिया जब दुर किया, गैरो से कोई शिकवा नहीं...
बिकती है सांसे दुखता हैं दिल, रुकती हैं सांसे तब बिकती नहीं
अंदाजे गलत क्युं समजते हो तुम,जीन्दा क्या जहांको रखते हो तुम...
बनाते हो दस्तुर जहांमें तुम, समजते हो दुनिया बसाते हो तुम
औरत से शिकवा करते हो , मर्दो सी क्या बात करते हो तुम....
-रेखा शुक्ल