કાલ્પનિક દુનિયામાંથી વસ્તવિકતાની ધરતી પર રૂમઝુમ ચાલે ચાલતી મારી કવિતા નવોઢા બની શરમાય છે....
શુક્રવાર, 7 ફેબ્રુઆરી, 2014
ધીમા ટકોરા
સાવ અનોખી દુનિયા હતી ગામને પાદરે
સૂતરના તાંતણે પાકા બંધાતા સંબંધ આસરે
નિંદર તોડી રાત જાગે ઠાલા વળગે બાપરે
કોણ આવી મનને કમાડે દેતું મીત નું દસ્તક
કોણે આવી ગીત ગાયું મારી પ્રીતનું મુક્તક
છાનો પગરવ સાંજનો શબ્દો ધરે હવે સાંજ
ધીમા ટકોરા, હળવા કદમ માંડે ઘેરાતી સાંજ
આના પર સબ્સ્ક્રાઇબ કરો:
પોસ્ટ્સ (Atom)