શુક્રવાર, 17 ફેબ્રુઆરી, 2012

શબ્દોની ના જરૂર પ્રેમ ને કે વિરહને...!!

    શબ્દોની ના જરૂર પ્રેમ ને કે વિરહને..
હળવેકથી આવે વણાંક થડકાર દૈ ને
માણસ નામે સ્વપનું એકેક ખોવાણું ને
કરજદારનું આમંત્રણ ને રમવાની રમત ને
    શબ્દોની ના જરૂર પ્રેમ ને કે વિરહને...
જંતર મંતર હા જરાંક પાની પાછી લઈ ને
ખુરશી-ખુરશી રમતા જોયા ઝરૂખે પોપટા ને
ચણોઠીની ઢગલીમાં જઈ બેઠા મયુર ને
   શબ્દોની ના જરૂર પ્રેમ ને કે વિરહને...
વરસાદી સંગતમાં મોરલા ટહુકા લાવ ને
ફોરાનું ભીનું સંગીત ને પંખીઓનું અંગત ને
વિણેલા મોતી  પાથરુ વર્ણાગી છે રસ્તા ને
   શબ્દોની ના જરૂર પ્રેમ ને કે વિરહને...
સાંજ ઢળે છે પાછી કાચી સમજણે પાકી થૈ ને
જીવન ઝરમર ઝરમર વરસે છત્રીસંગ ભીંજુ ને
વાંછટમાં ખીલે છે મહેંક મોગરા ની વેણી ને
   શબ્દોની ના જરૂર પ્રેમ ને કે વિરહને...
-રેખા શુક્લ(શિકાગો)

मेरे प्यारे बचुभाई...!!

वो बदन पे बदन चुमते ही रहे
हम भी उन्है आगोशमे लेते रहे

कभी वो घुरते आंखो मे आंखे डालके
हमतो उसकी हंसीमें डुबते रहे

तुमसे भी मिलेंगे वो बडे प्यारसे
गर बुलादो जरा प्यारसे....

सोये हमारी बाहों में बडे आरामसे
रख्खो नीचे तो रुए होठ दिखाके

यही तो उनकी अदा बडी वो है
हंसे तो हंसादे रुए तो रुलादे

सोक्स डायपर न उन्है अरछा लगे
ये बचुभाई मुजे बडे प्यारे लगे....!!
-रेखा शुक्ल(शिकागो)