શનિવાર, 30 મે, 2015

बाकी मे....



बाकी हैं पन्ने हिसाबी जिंदगी के हिस्से मे
सांसो को ख्वाहिशों से जोड के हिस्से मे !
बोल पडे जज्बात कुछ युं ही सवालो में !
चल पडी हुं बेह बेह के युं हि जवाबो मे !
----रेखा शुक्ला 

જસ્ટ એક મિનિટ


એક એક પલ ગિનુ જીસ ઘડી કે લીયે
જીસકી ઉમ્મીદ મે હર કોઈ "મા" જીયે
               **
જસ્ટ એક મિનિટ પારણિયે
ખોવાયો પારણિયે ક્યાં ક્યાં ગૂંથાણો
ભણી ને શું પરવાર્યો મારો એ રૂપાળો
પડ્યો છે ઉંધે કાંડ પ્રેમ માં મારો ઉતાવળો
જસ્ટ એક મિનિટ લાગશે ચડશે હવે ઘોડી પર સુંવાળો
આ દિવસ-ઘડી માં ખોવાણી, વરસો માં જીવ મુંઝાણો
ખુશ રહે બેટા, સર કરો ઉન્નતિ ને પ્રગતિ ના ચઢાણો 
દૂર દૂર નજરે ના ચઢે કંટક કે નેગેટીવ પ્રતિબિંબ સંભાળો
જસ્ટ એક મિનિટ પલકે, મુજ રવિ બાબુ હૈયે છે સમાણો
---રેખા શુક્લ (MOM)

     **************************************

"મા"
કોખ થી છુટો પડ્યો હું રડેલો "મા" તુ રડેલી.....
ગોદમાં હું રમેલો ખુબ હસેલો તું હસેલી !!
બેસતા હું શીખેલો બોલ્યો "માં" તુ રડેલી....
પા-પા પગલી પાડી ગળે બાઝી પડેલી !!
ગોળ ગોળ હું ભગાવતો, હું બહુ સતાવતો !
દુધનો પ્યાલો લઈને ગોતે હું સંતાઈ જાતો !
સ્કુલે મુકવા હસ્તા મુખે સજળ નૈને જોતો !
છુટતા ગળે થી હું રડેલો વળી વળી જોતો !
મિત્રોમાં મશ્ગુલ રમતગમત ખુબ રમતો !
સ્કુલ પતી તે સમર ખુબ ફર્યો'તો હસતો !
પપ્પાની કાર્બન-કોપી કહે હું મલકાતો !!
ગર્વથી ભીની આંખો ચશ્માં લુછતીતે જોતો !
યુનિ-માંથી આવી રડ્યો ક્રુશ હથેળી ચુમતો !
મીઠું મોં કરાવ્યું જોબ મળી તું રડેલી........
લગ્ન વખતે હરખાતી ઘડી-ઘડી આંખો લુછતી !
પાગલ મનવા દિલના સંભલે કૈં ચુમી લેતી !!
પેહલા ખોળે પુત્ર વધામણી સફેદી માથે વધતી !
ના'ની તારી ના'ના તારા કહી સંગે રમતી !
ઠુમક-ઠુમક મુજ બાળ રમાડે હું જો'તો હસતી !
દુઘનો પ્યાલો લઈને ગોતે ઘીમે ફરતી !!
ગોળ ગોળ ફરી મુજ્ને જ જાણે શોધતી..!!
રડતાં રડતાં યાદ કરું આજ તું દુર નજરથી !!
"પાપા ના'ની" છબીને ચુમી બાળ નજર હસતી
ક્યાંથી લાવું "મા" ફરીથી આંખો મારી રડતી...!!
---રેખા શુક્લ 

રવિવાર, 24 મે, 2015

પ્રેમ પારેવડું

યાદો ના રણે મ્હાલતું પ્રેમ પારેવડું
તુજ સમા ઉઘડતા આકાશે
એક્ધારો વા'તો મંદ મંદ પવન થઈ
તપતા વદને ઠંડો વાયરો તું
તડપ એક મીન ની સમજે સાગર થઈ
ઘૂઘવતા નીર ને જોશની લહેર તું
બુંદ બુંદ શૂન્યતા માં સમાઈ જાંઉ
સર્વસ્વ નું ગુમાન હરખાઉ મુખે તું 
શિવ સમું ધ્યાન ને રૂપાળું હ્રદય
બંધ નયને ભાળે જગત હૈયાનું તું
----રેખા શુક્લ

કા'ના નું કાળજ કોરે....




વાદળનું છલકવું, તડકાનું હસવું 
તારું ચાલી જવું, અડકીને હસવું 
ઇરછાની તાસીરનું અમસ્તું મલકવું
વિચારોની ભીડે ખાલીપો થૈ ઝૂરવું
કાગળ પીંછા, રંગીન રંગે ચૂમવું 
મોગરાની વેણી નું તુજમાં મહેકવું 
અંબંર રંગી લીપ્યું આંગણ તુજમાં સમાવું
ખર્યું હાસ્ય, ઉંડા ખંજન, ઉદરે છૂપાવું
---રેખા શુક્લ
માણસો ના નામ ના પૂતળા કરે શોર
બેહરા થઈ ને ગામ માં કરે છે શોર 
----રેખા શુક્લ
'સ' ને મળ્યો આકાર ને  સપના બની બેઠા સળવળી 
----રેખા શુક્લ

મંગળવાર, 19 મે, 2015

લાગે મને પ્રિય

લાગે મને પ્રિય મારી ખબર તને વધારે છે
ખિજાણી છું ખૂબ ને મનાવી હવે ભારે છે,

પરાયા રાહમાં બેસી ભાળે વાટ નયન તારા,
તને સાક્ષાત નમાવી નાદાન  આવકારે છે

વિરહની આગ તો બસ સળગે છે વર્ષોથી,
સનમ કહી તને દિલ જ્યારે જ્યારે પુકારે છે

નયન તારા દિવાના શાને એવા બન્યા છે,
શું સાચે મારી યાદ આવે આંસુ સારે છે

પ્રણયની આ ટૂંકી સફરમાં રાહ શું ચીંધી
લાગે છે તને કેમ જિંદગી મારે સહારે છે,

આમ એક છું કહી ને સાથે કોણ રહ્યા છે,
દૂર જાંઉ છુ કહી પાસેથી દૂર કોણ ગયા છે
----રેખા શુક્લ

ફટાકડી

તોપ જેવડાં કેમેરા  લઈ ને મ્હોં મચકોડે  ફટાકડી
ક્લિક્ડી ક્લિક ક્લિક બજાર વચ્ચે રે ઉડે ફટાકડી
એ જી ઓ જી પટ પટ ચાલે, ના ના દોડે ફટાકડી
સડસડાટ ચોડી દે સેંડલ, આ તો જબરી ફટાકડી 
-----રેખા શુક્લ

રવિવાર, 17 મે, 2015

ઈટ્ટા-કીટ્ટા....

देखती हैं ख्वाब पलके झूकी झूकी
पास आये तो चले सांस रूकी रूकी
---रेखा शुक्ला

वो लश्कारे करती बयां अंगारे
शर्मो हया के पिंंजर तोडे अंगारे
---रेखा शुक्ला

ઈટ્ટા-કીટ્ટા....
દિલ ખુશ ઇટ્ટા ઇટ્ટા
જા તુ સતાવે કીટ્ટા કીટ્ટા
----રેખા શુક્લ

બુધવાર, 13 મે, 2015

વિદાય




ભારે હૈયે દીધી વિદાય તુષાર ને કેમ સમજાવું શું શું લઈ ગઈ વિદાય
તારો પ્રેમ મારી મજબૂરી રસ્મો રિવાજો બાપુજી ની આજીજી થઈ વિદાય

ને પાછો મળી ને બન્યો અન્જાન એક ભૂલ ની કેટલી સજા દૈ જાય વિદાય
પરણવું પ્રસવવું ઉછેરવુ ને સોંપવું મન મારી જીવવું રાહ મૄત્યુ દે દે વિદાય

જીવન ખોળેથી છૂટી ગયા લઈ મંદાક્રાંતા શિખરિણી શાર્દુલવિક્રિડિત વિદાય
એહસાન નુ ધુમ્મસ ઉપર ગાજતું આભ ને ધરા દે સલાહ લઈ લે ને વિદાય
----રેખા શુક્લ

મંગળવાર, 12 મે, 2015

કે આ કારણ વગર નો માણસ

કંકાવટી માં ટેરવાં ને 
મન દોડે ભ્રમ માં 
કે આ કારણ વગર નો માણસ

રોજ કરે ખરખરા 
ને નવાંગતુક શિશુ ની સુશૄષા..
કેવી ભીની ફૅર-વેલ ની વાતો 
પરિચિત ચેહરામાં
ને ઘૂંટડો સંબંધ શ્વાસમાં 
કે આ કારણ વગર નો માણસ 

સૌરભની તલાશ ચંદ્રમાં ને
રૂપ ખોલે ખિડકી આશમાં
અડધી વાતો મા ની કહે તુજ બાળને
સપ્તર્ષિ દેખાડી વાતમાં 
ખોવાઈ જાય 
કે આ કારણ વગર નો માણસ 
---રેખા શુક્લ

ગુલાબી મુજ કાગળમાં !!

ભાસ કહું કે આભાસ તું જ કહે શું કહે છે મેઘ-ઘનુ આકાશ ? 
આ વર્ષે પાક લણતા લણતા તું બહુ યાદ કરે છે મને..
મારી એડકી ની ઉપર તો દયા કર ને ..
આ રોજ રોજ શ્યાહી થઈ ને ઢોળાયા કરવાનું ...
ખોળા માં પછી દિલમાં ખાંખાખોળા કરવાનું 
ને પારણે ઝૂલે કવિતા ને મારું તો બસ ઝૂરવાનું ! 
ગણગણતા અક્ષરો કાનમાં તુજ તરન્નુમના..
શાને આવે ઉછરંગ કવિતાના..
ક્યારેક જઈ ઉભી ખૂણામાં સૂનમુન 
કે ક્યારેક મેઘ-ધનુ પકડવા પતંગિયુ થઈ ઉડે કવિતા આભમાં ...
વાદળનાં અડપલા..તુજ ગાલના ખાડા ..
સુકોમળ શરમ ના શેરડા..તોરણીયાં વ્હાલ ઝુમ્મરીયાં શમણાં ..
ભીનો ભીનો સ્પર્શ..અધરો નું મંથન..
આવે ટહેલતી કવિતા ગુલાબી મુજ કાગળમાં !!
----રેખા શુક્લ

સોમવાર, 11 મે, 2015

કવિતા કરે ટહુકાર

કવિતા સળવળે જ્યારે યાદો ને સળ પડે 
-રેખા શુક્લ
કાળ ભમ્મર ઘેરાયા, વાદળ કરે પૂકાર
ચુંદડી એ ચિતરાયા, મોરલા કરે ટહુકાર
----રેખા શુક્લ

તુ કવિતા નો કાગળ

તુ કવિતા નો કાગળ, કેલેન્ડર નું પાનું ,બાળકો પાટી માં એકડો ઘૂંટે ને તેમ ઘૂંટુ છું હું તને. તને એટલે મને પણ ...તારું નામ હોવું ક્યાં જરૂરી છે ? અનુભવની વ્યાસપીઠ પર બેસીને પ્રવચન નથી આપવું ...કોઈ વચન ની આપલે પણ નથી કરવી, બાળક બનીને જોવો છે તને અને તું એક બાળક છે તેની તને ક્યાં ખબર છે? તું એટલે દુનિયા...તું એટલે દુનિયાથી વિખુટો પડેલો..ઘરનો ટૂકડો મારી ઘડિયાળમાં નહીં બંધાયેલો સમય...મારા ગીતનો લય..સાંજ નો મિજાજ ...સવારનું ખુલ્લુ આકાશ..ટેરવા પર સચવાયેલો સમય..તારું પરબિડિયું ખાલી આવે છે પણ, સુગંધથી છલોછલ હોય છે..મને ગમે છે તને ખોટું નથી લાગતું તે...મને ગમે છે તું મને દેખાવડા માટે કશું જ નથી કરતો તે...ખોટું લગાડવા કરતા..સાચુ લગાડીને જીવે છે તું ...શ્વાસ લે છે તું  અને દિવસ મારો લંબાય છે .કંપ્યુટર ના કી-બોર્ડ પર ફરતી તારી આંગળીઓનો અવાજ મને ફોન પર સંભળાય છે અને ત્યારે તારા ટેરવાં નો થનગનાટ પામી શકું છું.અરે તું આવે ને તો ઘરની છત પર આકાશ નું ઝુમ્મર લટકાવી દંઉ..અને તું આવે ને તો ત્યાંજ ઉભો રહેજે હો ! હું તને લેવા આવીશ, મળવાના રસ્તાનું રસ્તાનું માણસો ને ન પૂછ..આસપાસ ઉભેલા વૄક્ષો ને પૂછજે..પણ મને એ તો કહે તારા આવવાનો રસ્તો કયો છે? અને મારી પાસે આવવા માટે તારી પાસે કોઈ રસ્તા ની જરૂર છે ખરી? ..હું શરીર છોડી ને ક્યાંક વેરાયેલી પડી હોંઉ ને,ત્યારે તું મને વિણી ને ભેગી કરજે..તારો સ્પર્શ મને મારા હોવાને પતંગિયું કરી નાંખશે, તારે જ્યારે આવવું હોય ત્યારે આવજે, કેલેન્ડર ના પાના ઓને દિવસ દરમ્યાન બનેલી બધીજ ઘટનાઓની ક્યાં ખબર હોય છે? દુઃખ તો ત્યારે થાય છે કે કોઈ કાગળનું પાનુ કેલેન્ડરની તારીખ બની જાય છે. કવિતા લખીને શાશ્વત રેહવા જન્મેલો કાગળ કેલેન્ડર ની તારીખનું પાનુ બનીને પસ્તી થઈ ગયું . તું આવે ને તો તારીખના બધા જ આંકડાઓ ને લાલ રંગમાં ફેરવી નાંખુ પણ તું આવીશ ક્યારે ? સમય ની દિવાલની બીજી બાજુ પર વધારે પડતી છબીઓ લગાડવાને કારણે પ્લાસ્ટરમાં તિરાડો પડી ગઈ છે. અને તારી છબી છે કે જે તિરાડો ને ઢાંકી રહી છે.રડવાની મૌસમમાં તું ડૂમો થઈ ને આવશે ને તો પણ ચાલશે..મળવાની મૌસમ માં તરજુમો થઈને યાદના ઘટાદાર વૄક્ષનો છાંયડો ઉઠી ને આવશે ને તો પણ ચાલશે..ચલાવી લેવું મારી ફરિયાદ નથી આ, જરૂરિયાત પણ નથી..હું તને અડધે અડધો મળું છું તો પણ તને આખેઆખો તને મારી સાથે ક્યાંક મારામાં સંતાડું છું અને પછી ભૂલકણા માણસો ની જેમ તારી શોધખોળ ચાલે છે ને લોકો એને જીવન કહે છે. તારો એક અંશ પણ મળે ને તેમાંથી તને આખેઆખો ઘડી શકું એમ છું. હું સંગીત નો કેળવાયેલો અવાજ નથી મેળવેલું પખાવજ પણ નથી છતાય  મારે તારું ગીત ગાવું છે, તું વરસતો હોય તેવા આકાશ માં ન્હાવું છે. તું કવિતાનો કાગળ, કેલેન્ડરનું પાનું એક નાનકડું બાળક પાટીમાં એકડો ઘૂંટે ને તેમ ઘૂંટું છું હું તને..!!..(અગ્નાત)

રવિવાર, 10 મે, 2015

મમ્મી એટલે મમ્મી

વરસાદી બપોરે ગરમાગરમ રોટલી એટલે મમ્મી
સમીસાંજે રાયપુર ના ભજીયાની મજા એટલે મમ્મી
ભર ઉનાળે પરિક્ષા ટાણે લિંબુ સરબત એટલે મમ્મી
નવા કપડા ઘરે દરજી દિવાળી રંગોળી એટલે મમ્મી
કાર્બન કોપી રૂપે રંગે વળગે યાદ અશ્રુ એટલે મમ્મી
નિર્જળા અપવાસ ગરબી ટપકા રંગોળી એટલે મમ્મી
રાજાપૂરી અથાણાં બનાવે હસતા રમતા એટલે મમ્મી
ઘોડો ખૂંધતા ભાવવિભોર જીવંત લાગણી એટલે મમ્મી
----રેખા શુક્લ


માં

દૂર માં ના હાથમાં હસતું બાળ જોઈને 
યાદ ક્યારેક વળગી સ્મૄતિપટે જઈને
યાદ તો હંમેશા બા ની જ રેહશે જઈને
પંપાળતા હાથના સ્પર્શ ની ભાંતિ થઈને
કર્મ ની કઠણાઈમાં સંતાયુ હાસ્ય જઈને
જન્નત મળે છે માં ના ચરણમાં જઈને
---------રેખા શુક્લ

અક્ષરો

મોતીના દાણા એટલે બા (સાસુ) ના અક્ષરો
મરોડદાર અલંકારિક મુજ મમ્મી ના અક્ષરો
એક લડાવે લાડ આંખ થી ઝરે પ્રેમે અક્ષરો
ભોળું પારેવડું વ્હાલ કરે મમ્મી પત્રો અક્ષરો
--રેખા શુક્લ

શુક્રવાર, 8 મે, 2015

વાંહે વાંહે...

લટાર મારૂ  ઓક્સિજનના બહાને
દિમાગ લડાકુ વાંહે વાંહે...
છોડવાનું મન મૂકી 
પોક મૂકે દિલ વાંહે વાંહે....
---રેખા શુક્લ*****
ગલીમાં લથડીયા ખાતા શબ્દો  છૂટા પડ્યાં
ખરડાઈ ને અરથ, આખર રગ માં ભળ્યા !
----રેખા શુક્લ*****
ડાળીઓ માસુમ છે પાનખર ની ના ખબર છે
કોયલ બેઠી આંબા ડાળ આમ્ર-કુંજ સરભર છે
---રેખા શુક્લ******

ટૂંપાવી દો

નસ્તર મૂકી દો કાપ પર ...હજુ હાડમાં હામ રહી છે
ચાંપી ને હૈયે કરવાના અળગા, હાડમાં વેલ રહી છે
----રેખા શુક્લ*********
શ્વાસ ને ટૂંપાવી દો 
ખોદી છે મેં જ 
કબર ભાન માં
----રેખા શુક્લ***********

એક તરફ જીવન ને બીજી બાજુ સુખ
એક મળે બીજુ છૂટે આ તે કેવી સુધ (સમજ)
----રેખા શુક્લ**********
એકલપંથી ને વળગણ લાગ્યું ક્યાંથી
પ્રવાસી નું રે ગળપણ જાગ્યું ક્યાંથી 
----રેખા શુક્લ************
નગર ને તરસ લાગે આગની 
ઠારવાને ભસ્મ માંગે ભાગની
----રેખા શુક્લ***********

ચલ ઉડજા રે પંછી કે અબ યે દેશ હુઆ બેગાના

બકુડુ વાદળું આળોટે 
આભમાં 
જોઈ લીલોતરી પર્ણમાં 
---રેખા શુક્લ********
લળી લળી ભરે 
સલામ 
મેમસાબ ના પ્યારમાં
---રેખા શુક્લ***********

ભીતર ટહુકે મોરલો
નાચે મોરલો માહ્યલો
---રેખા શુકલ***********************
થનગન થનગન નાચે લવંડર ભાતું પ્રાંગણે
છમછમ વેલો નાચે વ્હાલ ઉભરાતું આંગણે 
----રેખા શુક્લ************************
ડાળ ને વેલ વળગી 
ભરાવે બથ 
સમીર સંગ ગેલમાં
---રેખા શુક્લ**********
ધમણી ને પડી ગઈ 
ટેવ
શ્યામના નામની
--રેખા શુકલ********
ઠાંસી ઠાંસી ને ભરાઈ વેદના
શ્વાસ ગૂંગળે અકળામણમાં
----રેખા શુક્લ

पुकारे आँख मे चढ़ कर दुःखो कोई खूँ समझता है.. ...

पुकारे आँख मे चढ़ कर दुःखो कोई खूँ समझता है.. .....
अँधेरा किसको कहते है ये बस जुगनू समझता है...

उन्हैं कोन जाके सम्जाये दिल क्या क्या सेहता है...
वो बेचारा तो चूप चिल्लाके हरदम रोता रेहता है...

सेह लिया क्या पा लिया पाके क्या क्या खोया है...
सारी रात जागे नैना, तो चैन से कोई सोया है...!
---रेखा शुक्ला

મંગળવાર, 5 મે, 2015

इश्क जालिम है...!!

करोडो में नीलाम होते है, नेता के उतारे हुए सूट ।
कचरे में फेक देते है, शहीदों की वर्दी और बूट ।
कर लिया इश्क देश से, इश्क जालिम है...!!
मुफ्त मे बिक गया इन्सान, जमाने ने कि लूंट ।
सरे-आम जूठे इल्जाम देके जनाजा पेहने सूट ।
कर लिया इश्क इन्सान से, इश्क जालिम हैं..!!.
मिल गई मिलावट सबमे, प्राण कहे मुजसे छूट ।
लहु मे हो गई क्या ये मिलावट, नाते जैसे घूंट ।
कर लिया इश्क रिश्तो से, इश्क जालिम है...!!
---रेखा शुक्ला

સોમવાર, 4 મે, 2015

चीख


तुम काहे ना मानत हो? बिटीयां ही तो हैं न...कर लेने दो उस्को अपनी मनमानी...गुस्सा थूंक दो...देखो उसकी मां नहीं पर मौसी तो हुं न...! आप अगर ऐसे ही करोगे दीदी होती नाराज ही होती.....फिर उपर से भाभी की खिटपीट तो होती ही रेहती हैं..क्या करेगी वो बेचारी...देखो किशन भी तो पराया नहीं ..हम उनको जानते हैं..वो उसे खुश ही रखेगा..प्यार जो करता हैं ...बस बस बहोत हो गया ...आप के जिगर का टूकडा हैं पर वो उसकी जान है...!! और त्याग भी तो प्यार ही है ..!! अब और कुछ कहोगे ना तो पलके भीग जायेगी मेरी भी पापा...आपको किशन पसंद नहीं तो मुजे भी नहीं ...मगर आपकी नजर मे कोई लडका हैं ?? जो आप जैसा दिखता ना हो तो चलेगा पर आप से ज्यादा प्यार करनेवाला !! मै तो अपने पापाको बहोत प्यार करती हुं और करती रहुंगी..एक के बाद एक बिटीया को ससुराल भेजना आसान नहीं हैं.. मानती हुं किशन थोडा अनाडी और नटखट हैं..क्रिशन भगवान की तरहा ...हा पर जी लूंगी उसके बगैर अगर आप चाहो तो...! मम्मा की याद बहोत आ रही है आज ...आओ मौसी आज तुम ही गले लगालो !! पर ये सब नाटक कब तक चलेगा केहते भाभी कमरे मे दाखिल हुई.दुसरे ही दिन पता चला बेटी की लाश तालाब मे ..तो पापा को आ गया था हार्टएटेक और वो भी दुनिया छोड चल गये..!! और भाभी फूटफूट कर रोने का ढोंग कर रही थी और किशन स्तब्ध चूपचाप घूर रहा था. अचानक वो लाश को उठा के ले गया और बोला ...रोक सको तो रोक लो ...और देहलीज के आगे पहुंचा ही होगा के भाभी ने  उसे गोली मार दी ...और मैं चीखती जाग पडी...!!
------रेखा शुक्ला

બંધાયો


નહોતા જાણતા તેની સાથે મગ્ન થયા,સંબંધ બંધાયો
જશોદા નો જાયો, થાંભલીએ બંધાયો, સંબંધ બંધાયો
ટપક્યા આંસુ, લૂછી આંખ્યું ખિલ્યા ફૂલ સંબંધ બંધાયો
જોડાયું જ્યાં ગામ સાથે લ્યો નામ  હવે સંબંધ બંધાયો
---રેખા શુક્લ

તુરંત પાછી


પકડા-પકડી શ્વાસની ત્યારે મુંઝાઈ ગઈ...
બકેટ લિસ્ટની યાદી કરી પાછી ખોવાઈ ગઈ...
નજર મળી નજરથી તારી તુરંત જીવી ગઈ..
મુરઝાતી કવિતાની કળી પાછી પાંગરી ગઈ...
-રેખા શુક્લ

રવિવાર, 3 મે, 2015

સુગંધી સુવાસ મળી ગઈ....!


ધુપસળી ની આહુતિ સુવાસ પાથરી ગઈ...
મુરાદ માંગી'તી તે મુજને મળી ગઈ...
અક્ષર વાંહે વાંહે દોડું તોય પાછળ રહી ગઈ...
ત્યાં જ ઉભી દોડી રહી ને આગળ-પાછળ થઈ...
એકદમ મળ્યા બધા ને અણુલી કવિતા થઈ ગઈ...
મહેંક અક્ષ્રરોની શ્વાસમાં અક્બંધ પડી ગઈ....
છુટા-છવાયા કાવ્યોની પથારી થઈ ગઈ...
સુર મનમાં ગણગણું કાવ્યની માળા લઈ...
લય અને તાલ મળે તો ચાદર મળી ગઈ..
હજી હમણાં જ સુતી છું મોટા આંસુ લઈ...
સંકોચાતા જોવા આવ્યા હવે? ફુલ લઈ..
જીવવાના આભાસે તારા આંસુ કળી ગઈ..
માંગી'તી ચાહત તે મુજને મળી ગઈ...
ફરતા ફરતા ખોવાયેલી હું મુજ્ને જડી ગઈ...
પકડા-પકડી શ્વાસની ત્યારે મુંઝાઈ ગઈ...
બકેટ લિસ્ટની યાદી કરી પાછી ખોવાઈ ગઈ...
નજર મળી નજરથી તારી તુરંત જીવી ગઈ..
મુરઝાતી કવિતાની કળી પાછી પાંગરી ગઈ...
-રેખા શુક્લ

વાવાઝોડું ઉઠે વંટોળ લૈ વિચારનું વમળ...!!!


અધરે ઝુલતા પ્રશ્નો ના કેમ નથી હોતા જવાબો?
સાચું બોલવું કેમ કે જુઠું બોલવું તે પાપ છે....
ક્રુત્રિમતા દેખાડી ને તોય ડીપ્લોમેટીક બનવું ?
સડા હક્ક ઐથે રખ્ખ...!! નિયમ કેમ બદલાતા રહે?(રોક સ્ટાર)
નેચરના રક્ષક જ નેચરના ભક્ષક કેમ રહે?
પ્રેમ-ધરમ-ને કર્મ નું ફળ બધા માટે કેમ ન રહે?
આશુતોષ પર્વત પર ગંગાને શિર પર ધારી રહે?
પાર્વતીજી બેઠા પુત્ર ઝુલાવે ગણપતિ નાનેરું બાળ રહે?
મગરૂર અને મહાપાપી ને વરદાન કેમ મળતા રહે?
સંતાપના વમળે ડુબવા ને લઈ ઝુલતો પતંગ રહે?
સંવેદના ને હર્ષની ઉજાણી ની નાનકી ડાયરી રહે?
વિપતના વાદળા-સંઘર્ષણ ની વિજળીની ડીક્ષનેરી રહે?
ડુબાડી દે ફુલડાં જગતના કેમ પથ્થરો તરતા રહે?
વિશ્વ શાંતિ ઝંખે છે એના નામે દંગા કેમ થાતા રહે?
દ્રષ્ટાંત નો ફોટો મ્યુઝિયમમાં અકબંધ ફ્રેમમાં મળે?
સાચવી રાખવા કુમળા રિશ્તા ક્યારેક તો સમય મળે?
શ્રધ્ધા ને ભક્તિ આલિંગન મનોમન ક્યારેક તો ફળે?
હંસલા ને બગલા નદી કિનારે, બંધ પાર્કમાં મજા મળે?
ત્રિવેણી સંગમ નો મળે સમન્વય તેવો બસ આભાસ મળે?
સુરક્ષિત, સુંદરતા ને સૌમયતા તો ક્યારેક અહીં સળવળે?
છુંદાય, કરમાય ને લુંટાઇ જાય બાળ-પણ ભડકે બળે?
નશામાં ધુત યુવાન પૈસા ખંખેરે ક્યારેક તો કળ વળે?
તુ દુર છે કે પાસ હું ક્યારેક તને અરિસો મળે?
ઠંડાગાર બરફમાં બધું ખોવાઈ જાય જ્યારે તું મળે?
કહે ને ક્યાં છે તું..? ક્યાં મુજને મળે?
વ્રુંદાવનમાં કે મથુરામાં કહે છે સૌ કે અહીં મળે?
નજરું થાય બંધ તે પેહલા જોવું છે તું મળે?
નજરું નહીં મળે તો અહલ્યા જ અહીં મળે?
અવિનાશ ચારેકોર, સ્વર્ગ પ્રુથ્વી પર મળે!!
-રેખા શુક્લ

શુક્રવાર, 1 મે, 2015

પાંગરી ઉઠે


ચાહતભર્યું ચુંબન ને ગાઢી વ્હાલી બથ
રોકાશે કેમ આજ, હવે છોડવી શેને બથ

હક્ક ની ચાહતમાં બક્ષે રૂપકડો સંસાર
ખુલ્લી આંખે અનુભવું દિલડાના ધબકાર

આળસ મરડીને ઉઠેલા સપના પણ જાગી ઉઠે
લગ્નજીવનમાં પતિ-પત્નીનો પ્રેમ પાંગરી ઉઠે
---રેખા શુક્લ

અલંકારો ની શોભા

મુંછાળા મરદનો ઘેરા સાદનો ઘાંટો
સરકતી ચુંદડીએ પગમાં વાગ્યો કાંટો
...રેખા શુક્લ
શૈશવના સંભારણા ને યૌવનના શમણાંઓ
કલ્પનાના મિનારાં ને હકીકતના પીંજરાઓ
----રેખા શુક્લ
ગુંજન દિલમાં ગુજરાતનું ને કવિતા ની કેડી લઈશ
તું આવ જરા ઓ'રો, હું તુજ રંગમાં રંગી લઈશ !
---રેખા શુક્લ

સૂરશબ્દના અલંકારો ની શોભા છે ન્યારી
સજ્જનતા ને સૌમ્યતા પ્રભુને પણ પ્યારી
---રેખા શુક્લ
મળે ગંગાજળ ઘર બેઠે તો મરવાનું મને પસંદ છે
મળે રસપાન કવિતાનું તો કવિ સંમેલન પસંદ છે
----રેખા શુક્લ

Line Sister


પ્રિય Line Sister કહીને રે અજાણી થઈ ગઈ
રસ્તે રઝળતી વાર્તા ની કથા અધૂરી થઈ ગઈ
ફૂલો ખીલ્યા ડાળે કંટક પર્ણ વિહોણી થઈ ગઈ
બુંદ બુંદ છલકાતી ક્યારે મીટર મીટર થઈ ગઈ
શબ્દો ની કરામતમાં હાંફી હુંફ કવિતા થઈ ગઈ
હસતી રડતી રમતી ગમતી પરાઈ જ થઈ ગઈ
---રેખા શુક્લ