એક અજાણ્યું સ્મિત કહે આવીને વાત કર ને
મધુર જાણીતું મંદિર કહે આવ દર્શન કર ને
ગેટ પગથિયું દ્વારપાલ બોલતો નમન કર ને
વાવ પગથિયું ડરાવે કહે પથ્થર ચઢી લે ને
કુંડ ગોખલે વિષ્ણુ મુર્તિ દિપ જલે વંદી લે ને
----રેખા શુક્લ
કાલ્પનિક દુનિયામાંથી વસ્તવિકતાની ધરતી પર રૂમઝુમ ચાલે ચાલતી મારી કવિતા નવોઢા બની શરમાય છે....