સોમવાર, 16 જૂન, 2014

સુહાની



નોખી રૂડી ભાત લઈ ને આવી શુભ સવાર પડી
કોતરણિયું નજરે પડી આભે જો રૂડી ભાત પડી
તારલિયા ની ઓઢી ઓઢણી રૂડી આવ રાત પડી
લાજવંતી લજામણી લેસ લેસના પડદે છે જડી
નકશીકામ ને બારીકાઈ મંદિરના ઘુંમટે છે ઘડી
પર્ણ પર્ણ માં કારીગરી જોઉ વૄક્ષના ઘેરાવે અડી
વળીવળી પીંછે રંગી સોનેરી ભઈ ભોર નભે જડી
દિલ પર નસોની જોડણી ભલે રડી સરેરાશે નડી
મેંદી ના ચટકે ચડીહું છું મલપતી જુઓ નાર જડી
સુશીલ મુજમાં હસે દોડે લોહી ની શું જાત તે ઘડી
ટેરવે શંખ ચક્ર ની તારે મારે નોખી રૂડી ભાત પડી
ભરતકામ લાવી રંગોળી માં એક સુહાની જાત જડી
---રેખા શુક્લ


જે જુએ છે આંખો ત્યાં, અંધાર ને ચિત્કાર છે
જ્યારે દિલ સાંભળે, કળયુગ નો ચિતાર છે
શું દોરે છે નારી અહીં, નર ક્યાં અવતાર છે
ભવ્યતા તો શબ્દોની, જ્યાં ભળે આકાર છે
બાકી તો મિથ્યા માનવી, માનીલે સાકાર છે
--રેખા શુક્લ