ગુરુવાર, 21 માર્ચ, 2013

जिन्द्गी बोज बनी हो तो....


बादल से फुरबाईका लेके नाता 
सुनाते फुल दबी मिठी वो बाता
सिने मे फुलोंके आग है भाता
चुपके से भेद खोले ही जाता
रोशनी से धुंआ चरागे उठ्ता
नुरे-खुशियांसे आसमां हिलता
शामिल ख्वाब मेहफिले झुमता
रस्म उल्फत ना परवा करता
---रेखा शुक्ला 

રાતને થાય ઉજાગરા.....!!


મીઠ્ઠા જળની માછલી તળાવે ડચકાં ખાય છે...... 
જન્મીતી ત્યાં આ પગલી ત્યાં વાયરા વાય છે.....
પરિચિત આ નગરમાં જોયા મ્હોરા નવિનમાં છે.....
ચેહરો વિસરી શેરી ઝાંખી ભરાઈ આવી આંખો છે... .
છુપાઈ જઈને થપ્પો કરતો ભુલ્યો મુજને યાદ છે.....
ખો-ખો રમતા અંચઈ કરતો ભુલ્યો મુજને યાદ છે.....
અક્ષરમાં લખાયા તે રબરે ભુંસાતા નથી યાદ છે.....
રાતને થાય ઉજાગરા ને સેહવાતા નથી યાદ છે.....
----રેખા શુક્લ

કાનજી રાગા માં.......!!


ઝુલણી પેહરી શોભે કાનજી પગમાં કડલી વ્હાલમાં
રૂમઝુમ રૂમઝુમ ચાલે કાનજી કેડે કંદોરો વ્હાલમાં
કેસર કુમકુમ ભાલે શોભે સપને રમતાં વ્હાલમાં
---રેખા શુક્લ
વીણી વીણી ને તારલાં ભરીયે લઈ ધાગા માં
રે સખી ચાલને ગુંથીએ માળા એની રાગા માં
---રેખા શુક્લ