સોમવાર, 31 ઑક્ટોબર, 2011

સાલમુબારક…



નુતનવર્ષે આંગણે પધારો આભના તારલાં ભર્યા છે..
દિપાવલીના શુભઅવસરે શબ્દોની રંગોળી સજાવી છે..

છુમછુમ ચાલે ચાલતી કુમળી કવિતાનુ પુષ્પ ધર્યું છે..
મોટા થતા બ્રહ્મસમાજના કુટુંબ આગળ હૈયું ઢોળ્યું છે..

હળીમળી ને પ્રવૃત્તિના પંથે પ્રગતિનું શિખર ચડવાનું છે..
સજે અંબરે આતશબાજી શુભેચ્છાનું મેઘધનુષ્ય તાણ્યું છે..

પ્રગટેલી રંગીન દિવડીઓ જોઈ નિખાલસ સ્મિત વેર્યું છે..
સાલમુબારક ને હેપી ન્યુ ઇયર સૌને માટે સાચવ્યું છે..
રેખા શુક્લ(શિકાગો)

શનિવાર, 8 ઑક્ટોબર, 2011

દિપાવલી ભારતની.. સાંજની યાદો...!!




                             સ્મૃતિપટના પ્રાંગણે સંસ્કૃતિની યાદો...
                             ચણે મોતીડા આંગણે મોરલાની યાદો...

                             થાતી રહે પ્રદક્ષિણા તુલસીની યાદો...
                             પ્રેમધાગા સુતરના જોઉ વડલે યાદો...

                             આસોપાલવના લીલા તોરણોની યાદો...
                             ને લીપેલા આંગણે રંગોળીઓની યાદો...

                             મંદિરના ઘંટનાદે આરતીની પ્રગટે યાદો..
                             ઝળહળતી દીવડીઓના તારલાની યાદો...

                                        -રેખા શુક્લ(શિકાગો)

બુધવાર, 5 ઑક્ટોબર, 2011

વાદળું...!!!


ટહુકા પર મોરપીંછાની ઓઢણી ઓઢી,
કોયલ બેઠી આંબલિયાની ડાળ....

ઝબુકે છે વીજળી ને ગર્જે છે વાદળું,
વર્ષારાણીની રૂડી આગાહી વાદળું...

ધરતી ની મીઠી સોડમ મેહકાવે વાદળું, 
મનગમતાં મોરલા ટહુકાવે વાદળું...

છબછબીયાં ખાબોચિયે આનઆજ વાદળું, 
લાવે કાગળની નાવ વહેણમાં વાદળું..

તન મન તરબોળ કરી ભીંજવે વાદળું, 
સતાવે કાનુડો ને ભાન ભુલાવે વાદળું..

ગુંજન


ગુંજન દિલમાં ગુજરાતનું ને કવિતાની કેડી લઈશ...
દુનિયા લડે વાત-વાતમાં હવે તું રડી લઈશ....
*****************************************
શબ્દના અલંકારો ની શોભા છે ન્યારી...
સજ્જનતા ને સૌમ્યતા પ્રભુને પણ પ્યારી..
*****************************************
ઢાંકમાં તુ રૂપને શાને મેંદી ના રંગમાં...
પાગલ તુ પ્રેમના તો લાલ ચટક રંગમાં...
*****************************************
ઘુંઘટની આડે મીઠું એક શમણુ તું જોઈશ...
પાયલની ઝંકારે અનેરું નૃત્ય તું કરીશ...
*****************************************
આવી હાથે પાંખો તો જરા જરા ઉડી લઈશ..
દાદરા બનશે આકરા તો એસ્કલેટરે ચડી લઈશ...
----રેખા શુકલ 

કારણ કે હું નારી છું..!


ખુશી છું જોશ છું,
ઉભરાતી લાગણી ઉમંગ છું
....કારણ કે હું નારી છું..!
મા છું પત્ની છું,
લોહીમાં ભળેલો પ્રેમ છું
....કારણ કે હું નારી છું..!
અરમાન ભરેલા હ્રદયનો ઘબકાર છું,
 ને અસ્તિત્વનો પ્રભાવ છું
.....કારણ કે હું નારી છું..!
સ્પર્શે વર્ષોની પહેચાન છું,
 વરસાદનું ફોરુ ઝીણું ઝાકળબિંદુ છું
....કારણ કે હું નારી છું..!
કર્મે પ્રતિષ્ઠા ને ધર્મે પરંપરા છું,
શરમે પ્રતિમા છું
....કારણ કે હું નારી છું..!
પારસમણી છે તું,
પણ રંગીન સ્વપ્ન છું હું.
……કારણ કે હું નારી છું..! ...
----રેખા શુકલ 

અસ્તિત્વની પ્રતીતિ....!


અસ્તિત્વની પ્રતીતિ કરવા પ્રારંભ કરી લંઉ,
લઈ "મહેશ"નું નામ બસ આરંભ કરી લંઉ

કાવ્યપાનના ગુંજનનો સંકલ્પ કરી લંઉ,
જીવનમાં મેઘઘનુષ્યના રંગ ભરી લંઉ

સુકા રણમાં મળે એક મીઠો વીરડો તો પીંઉ
મીઠા તમારા બોલ માટે મારા પ્રાણ ધરી દંઉ

રેખા શુક્લ(શિકાગો)

શનિવાર, 1 ઑક્ટોબર, 2011

ચાંદલિયો

આભથી ઉતરી ચાંદલિયો ફળિયે સુઇ મલકાય...
આભલે ભરેલ ઘાઘરીની ઘુઘરીઓ રણકાવી જાય...
આભથી ઉતરી ચાંદલિયો ફળિયે સુઇ મલકાય......
તારલાનો ચંદરવો ઝાકળબિંદુ ઘાસમાં થઈ પથરાય...
આભથી ઉતરી ચાંદલિયો ફળિયે સુઇ મલકાય... ...
ચુમીઓ મારા વા'લાની ગાલના ખંજને ઉભરાઈ જાય...
આભથી ઉતરી ચાંદલિયો ફળિયે સુઇ મલકાય...
મીણના ડુંગરો ચઢવાનુ કામ લઈને મલકાય....
આભથી ઉતરી ચાંદલિયો ફળિયે સુઇ મલકાય...
લપસ્યા કરું કે પીગળ્યા કરું ને એતો બસ મલકાય..
આભથી ઉતરી ચાંદલિયો ફળિયે સુઇ મલકાય...
રેખા શુક્લ (શિકાગો)

સર્વ જ્ઞાનનો સરવાળો અઢી અક્ષર પ્રેમનો..

તડ તડ તતડે રૂંવા રૂંવા તો પ્રખર સુર્યને કેહવુ શું?
વરસે ના એકેય વાદળી ટહુકે મોરલો ના તેનુ શું?
ગગનથી લાવી પંખીડુ.... પીંજરે પુર્યુ તેનું શું?
ધરાથી ડર લાગતો.... કહેને આભનું કરવું શું?
રંગોળી પીંજરે કરી.... ઘરમાં પુરે તેનુ શું?
દિવસે પોઢાડી સ્વપ્નમાં તો રાતનું કરવું શું?
સર્વ જ્ઞાનનો સરવાળો અઢી અક્ષર પ્રેમનો..
ચુપચાપ સાચવી ડીક્ષનેરી મારે એનુ કરવું શું?
આકુળ વ્યાકુળ હ્રદય નિચોવતી.. આતુરતા
છળકપટના મૌન પગલાં નિરખીને કરવુ શું?
રેખા શુક્લ(શિકાગો)

સાહ્યબો મારો……

સાવજ જેવો સાહ્યબો મારો પું'ઠે પું'ઠે ફેરવે;
થાય કરું પ્રદક્ષિણા પગલાં પાડુ તારે પગલે;
સાવજ જેવો સાહ્યબો મારો પું'ઠે પું'ઠે ફેરવે;

ચાલને સખા પાંદડીમાં એકમેકને વધાવીયે;
મઘમઘતાં ફુલડાં ચુંટી પુજા કરુ હું પરદેશે;
સાવજ જેવો સાહ્યબો મારો પું'ઠે પું'ઠે ફેરવે;

શમણાં ઉછેરું ને મીઠડાં સખા લઊ વારીવારી;
આભને ઝરુખે ચાંદો ને તારલા નાચુ ઘુંઘરું પેરી;
સાવજ જેવો સાહ્યબો મારો પું'ઠે પું'ઠે ફેરવે;
રેખા શુક્લ (શિકાગો)

આ જુવાન થયેલાં છોકરાં....!

Internet ની મજા કરે ને phone કરે ઝાઝાં..
લાવી lap-top નવું ને palm-pilot થી રમતાં..
જુવાન થયેલાં છોકરાં....!
Fax ઉપર fax કરે ને વાતુ કરે E-mail માં...
DVD video જોવાની આવે એમને મજા...
જુવાન થયેલાં છોકરાં....!
BMW લઈને ફરતાં ને Farrarie ની વાતું કરતાં...
Roller-skating ને Ice-skating, ને Sky-dyving પણ કરતાં...
જુવાન થયેલાં છોકરાં....!
Barbaque તો ઘરે કરે ને Restaurant માં જમતા..
કસરત માલિશ કરે ઝાઝાં ને શરીરને સાચવતાં....
જુવાન થયેલાં છોકરાં....!
રેખ શુક્લ(શિકાગો)

ફરિ...યાદ ની ફરિયાદ...!!

પરિમલ બાગની મ્હેંક રહી શ્વાસમાં અમારી,
             ફરિયાદ છે કે જોને ફરિયાદ રહી તમારી;
છુપાતી લપાતી રહી યાદ દિલમાં અમારી,
            કાયાના કટકા કરો ભળી લોહીમાં યાદ તમારી;
યાદ કરીને વિચારી લે તો ફરિયાદ નથી અમારી,
          સુની જીન્દગી અકારી બને તમારી;
પવિત્ર બંધને બંધાયેલી છુટશે આત્મા અમારી,
         ભુલીને પણ આવીયે યાદ ફરિયાદ રહી તમારી;
ખરેલી પાંદડીઓમાં પણ છબી જુવો અમારી,
        ફરિયાદ સામે આજ ફરિ...યાદ રહી તમારી;
         રેખા શુક્લ

અબઉઘડી બે છીપથી યાદના મોતી ઝરી જાય...!!!

ચોમાસા ની સાંજ જોને શરમાઈ હીંચકા ખાય...
મોરલા ની ભેળે મનમેળ થયો વાતે ચઢી જાય...
આભમાં ઉગીને ચાંદલિયો જોને પડખે ઝોલા ખાય...

સપના પે'રીને ઉભેલ દિ'ને નવડાવે હુંફાળા હેતે...
ઉંબરની સીમા છોડીને બહાર નીકળી જાય....
આભમાં ઉગીને ચાંદલિયો જોને પડખે ઝોંલા ખાય..

ઉગમણે ઉગી આથમણે ડુબી સંધ્યાની ગોદમાં બેસી જાય...
સહેજે ઘબરાટના સંધ્યાની અંધારી સોડનો પાછો...
આભમાં ઉગીને ચાંદલિયો જોને પડખે ઝોલા ખાય...
રેખા શુકલ(શિકાગો)