ઉઠે આંધી ઔર સ્તબ્ધ પાંવ
શૂલ શૂલ લગે શબ સહે ઘાંવ
જલે ઘડિયાં.... લગે દાગ !
મૈં હી શબ્દ..મૈં હી દાગ ..આ જા રે બાબુલ આકે તુ લે જા
તરસી નિગાહે..લગે શ્વેત, કંચન કાયા મે માયા
જલ બિન તડપતી મૈ એક મછલી
તીખી તીખી બહેકતી ગુમસૂમ પગલી
શોલો સે લિપટી, દેખ ધૂપ છાંવ માયા..આ જા રે બાબુલ આકે તુ લે જા
---રેખા શુક્લ
उठे आंधी और स्तब्ध पांव
शूल शूल लगे शब सहे घांव
जले घडियां.....लगे दाग !
मैं ही शब्द..मैं ही दाग...आजा रे बाबुल आके तु ले जा
तरसी निगाहे..लगे श्वेत, कंचन काया मे माया
जलबिन तडपटी मैं एक मछली
तीखी तीखी बहेकती गुमसूम पगली
शोलो से लिपटी, देख धूप-छांव माया...आजा रे बाबुल आके तु ले जा
---रेखा शुक्ला
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો