"ગગને પૂનમનો ચાંદ"
કાલ્પનિક દુનિયામાંથી વસ્તવિકતાની ધરતી પર રૂમઝુમ ચાલે ચાલતી મારી કવિતા નવોઢા બની શરમાય છે....
મંગળવાર, 19 નવેમ્બર, 2013
કૄષ્ણ છું
એકાંતમાં વરું મુજ કૄષ્ણને સ્મરૂં છું !
અંગીકાર થાય રોજ ભસ્મમાં ભળું છું
શ્રવણ તુજ ગાન રોજ તુજમાં મળું છું
અક્ષર ને શબ્દ વચ્ચે તુજમાં ખરું છું
વહી ને બુંદ બુંદ શ્વાસ માં જીવુ છું !
જ્ઞાન-ભાન-શામ-દામ-દંડમાં મરું છું
---રેખા શુક્લ
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
વધુ નવી પોસ્ટ
વધુ જૂની પોસ્ટ
હોમ
આના પર સબ્સ્ક્રાઇબ કરો:
પોસ્ટ ટિપ્પણીઓ (Atom)
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો