રહેવા દેને કરવા અડપલા;
મુજમાં આવી વ્હાલા !
કબરુ-ધુળ રાહે પગલાં;
મુજમાં આખી વ્હાલા !
--રેખા શુક્લ
અળગાં અણધારી ડગલાં
ગળે વળગતા જગ માં
ફણગાં ફુટતાં પરપોટા
ભળે સળગતા રગ માં
....રેખા શુક્લ
અંત માં ઘાયલ પ્રહાર થાય
શરૂઆત દર્દ નું પ્રેમ થાય !
જીવન-મ્રુત્યુ નું કારણ થાય
....રેખા શુક્લ
પાણી શાવરહેડ નું;
ડબડબ ધડધડ રડ્યું
ખુલ્લુ ખુલ્લુ હસ્યુ;
નાચતું વદને પડ્યું !
મણ મણ આંસુ રેડ્યું;
ત્યારે કણકણ ભીંજ્યું
...રેખા શુક્લ
છુપાછુપી નો સ્પર્શ;
ફુંકાઈ ગયો કાને
ને રૂંવાડા ટટ્ટાર;
સાવધાન થઈ ગયા !
...રેખા શુક્લ
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો