પાનખરે કૂંપણ ફૂંટ્યું, એક ફૂલ પથ્થરે ઉગ્યું
હોંચી હોંચી કરતું ભાગ્યું,પાછળ શ્વાન પડ્યુ
શ્વાસ લેવા જો રોક્યું તો શ્વાસ જ છોડી ગયું
કૄષ્ણ કૄષ્ણ ની તૄષામાં શબ્દ તરોવર તર્યું
અજનબી અવનવી દુનિયે જાણીતું કોઈ જોયું
આંખ્યુ ના અરિસે મિલન રાધે-શ્યામ હસ્યું
----રેખા શુક્લ
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો