"ગગને પૂનમનો ચાંદ"
કાલ્પનિક દુનિયામાંથી વસ્તવિકતાની ધરતી પર રૂમઝુમ ચાલે ચાલતી મારી કવિતા નવોઢા બની શરમાય છે....
સોમવાર, 9 જાન્યુઆરી, 2017
ખેંચાઈ ને માણસાઈ ફંટાઈ...!!
સડક મરજી વિના ફંટાઈ
સમજણ નજરુંંમાં જઈ ટકરાઈ
અંગૂઠો ખોતરે માટીમાં છૂપાઇ
મરજી ભરમીને ગઈ શરમાઇ
પથ્થર કરે પાગલ પૂજાઈ
ભાગ્યની ચાદરું ગઈ તણાઈ
નીચી નજરું અંતર વંચાઈ
ઉજાળા સ્મિતે રેખાઓ ખેંચાઈ
----રેખા શુક્લ
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો
વધુ નવી પોસ્ટ
વધુ જૂની પોસ્ટ
હોમ
આના પર સબ્સ્ક્રાઇબ કરો:
પોસ્ટ ટિપ્પણીઓ (Atom)
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો