કળી ખીલે

બળતી બપોર જુવે રાહ ઠંડક સાંજ ની

પ્રકૄતિ ઘખે રૂવે રાત ટાઢક પહોર ની

છેલ્લી વાર ની કળી ખીલે મુજ શ્વાસની

મૂંઝાતી ભળી રહી પ્રસૂતિ સંવેદના ની

અબોલ ને અબોધ ભીંતો રૂવે મકાનની

ટીંગાઈ ને ધૂળ ચાટે યાદો લાગણી ની

===રેખા શુક્લ