કાલ્પનિક દુનિયામાંથી વસ્તવિકતાની ધરતી પર
રૂમઝુમ ચાલે ચાલતી મારી કવિતા નવોઢા બની
શરમાય છે....
ગુરુવાર, 11 જૂન, 2015
ત્રિશંકુ
બસ તારા વગર જીવવાની છે રજા ... નૈન ને સમજાવ જોવા ના છોડે અભરખા..એની નથી રજા.. .આમ જુવે તો ક્યાં છે મિલન ને ક્યાં છે વિદાય.. પણ ત્રિશંકુ થવાની છે રજા ,,, ઉંબરે ઉભા ઉભા પગ નો અંગુઠો ખોતરતા ત્રાંસી નજરે જોઈ ને મીઠું મલકવાની પણ હતી એક મજા.. તો ભાગી ને વળગી ને વ્હાલ કરવાની ક્યાંથી હોય રજા ---રેખા શુક્લ
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો