પાષાણો થકી પર જઈ પરમ ને જો અડકી શકું
ગોરંભાયેલું પજવ્યા કરે શરમ ને શે છોડી શકું
પીધો ને પાયો પરસ્પર કસુંબી જામ માણી શકું
સ્નેહનો કોરોય એકેય હર્ફ બોલી ને શે માણી શકું
માછી ના નસીબ સમ જાળમાં ખાલીપણું ફસ્યું
ધૂળધાણી સ્વપ્ન ના જાળમાં અરેરે ઝીલી શકું
----રેખા શુક્લ
ટિપ્પણીઓ નથી:
ટિપ્પણી પોસ્ટ કરો