કાંસાની થાળી.... ચાંદીનું તરભાણું.... પેચવાળો લોટો..

મેહફિલમાં જમા થઈ ગયા....

સામે આવી ને બેઠી કાંસાની થાળી....

ચાંદીનું તરભાણું....

પેચવાળો લોટો..

ટપકા ટપકા ઘડાઈ ધડેલો ઘડો.....

ને ચકલી નો માળો .....

એક હેન્ડલવાળી પીત્તળની તપેલી નીચે....

ને બીજો માળો બરાબર .......

દાદાજીના ફોટા ફ્રેમ ની પાછળ .......

રોજ ઉડાડું નાના હાથે ચકી ચીં ચી ચીં કરે.....

તાલી પડે ને ઉડી બેસે ખુલ્લી બારીએ....

માળાનો મેળો ભરાય જુની ફ્રેમ ની ડાળે....

નાનીમા ની મેડીએ મોરલો આવી ખોંખા ગળે..

હિંચકે મારું ઠેસ ને પડતી હૈયે ફાળ રે...

ચિપકી ને બેસી રેહવાનું સાંકળ સંગ ઝુલે....

ખુલ્લા પાડુ પગલાં આભે પાછા વળતે હિંચકે...

મોરલો ટહુક્યા વગર ફળિયે આવી થનગને....

....રેખા શુક્લ

રણમાં હોડી

હાથ જોડ્યા રણમાં હોડી સંબંધ છોડી ખબર બહુ મોડી પડી

હાથ હથોડી આયનાઓ ફોડી પુષ્પ ને ના કર અલગ તોડી

...રેખા શુક્લ

वो 
सामने है मेरे 
और
जुदा भी है
मेरा 
गुनहगार है वो
और
खुदा भी है।
------ अरुणा राय

कदमों के निंशा नज्में

एकलौता मौका जिन्दगी है के मौत है सोचले

करजदार भी यहां क्या गुन्हेगार होता है सोचले

अरजदार भी यहां क्या समजदार होता है सोचले

कदमों के निंशा नज्में चल पडी एक कदम सोचले

-----रेखा शुक्ला
*****************************   
આંખો ને ઇન્તજાર કે મોતી લુંટા દિયા
આયા નહીં વો ઉસને બહાના બના દિયા
******************************
તેરી તસ્વીર ક્યા રખ્ખી મૈં ને 
ખુશ્બુ આને લગી કિતાબોં મેં

સ્થિતપ્રજ્ઞ

એક સ્થિતપ્રજ્ઞ થઈ ગઈ; સમય થઈ વહી રહી...

પ્રત્યક્ષ લડત થઈ ગઈ; જિંદગી થઈ જીવી રહી...

..........રેખા શુક્લ

तुम जान बन कर जिया करो 

मैं रहु ना रहुं 

तुम ज्योत बन कर जिया करो

---रेखा शुक्ल 

વાદળીનું વ્હાલ છું ....લીલુ્છમ્મ

વાદળીનું વ્હાલ છું જીર્ણ ભીંતે ચડું છું

હૈયાનો ધબકાર કુંપણ થઈ ખીલું છું

મેઘ ધનુષ્ય રંગે ચોરેલું લીલુ્છમ્મ

ખુશ ખુશ થાતું નાનકું પર્ણ બનું છું

ક્ષેમ કુશળતા જાણી સુર્ય ને વંદુ છું

ફેલાવ્યા વગરની હથેળીમાં મળું છું

પાનખરનું જીર્ણ પર્ણ થઈ ભળું છું

સબળ છું સકળ છું સાચે સરળ છું

---રેખા શુક્લ

ગયા મૄગજળ માં જડેલા

ગજબ સ્ટોરમાં અલગ અલગ; ડ્રોપર મહીં ભરેલા 

સતત વેચાતા આંસુ રડ્યા; ટીંપા ટીંપા સંઘરેલા

ઝુ માં જોયેલા તેથી વધુ; અદભુત જાનવર જોયેલા

કોઈ લાગ્યા વ્હાલા પળે; મા'ણા કોઈ થી ડરેલા...

પ્રાણી પ્રાણી રડતા હસતાં; પાણી આંસુ માં ભળેલા

ખોટા ખોટા મોટા આંસુ; છાના ડુસકાં માં કળેલા

સ્વાર્થી આંસુ જીવ પરોપકારી પરબે જઈ મળેલા

પાણીમાં ડચકાં ખાતા આંસુ ના આંસુ થઈ રડેલા

રણમાં તરસ્યા ગયા... ગયા મૄગજળ માં જડેલા

ક્લીફ બ્રીજ ના સળંગ વળાંકે ગ્રામોફોનમાં ગુંજેલા

--રેખા શુક્લ

કલગી સિતમગર ....!!

પોનીટેલને ઝટ કહું છું; કલગી વાળી રટ કરું છું...!!
રીંગા રીંગા દાદર ઉમરા વટી તાળીકુંચો લઈ ફરું છું

પર્વત નામે પથ્થર ઉપર; ઉપરા ઉપરી નામ ઘુંટું છું
ખેતરે જઈ ને બેઠો વળી શેતુર ને કહે ગીત ચણું છું

નળિયે જઈ ને ટહુક્યો છું;મીઠ્ઠા શમણે ચક્કર ભમું છું
ધીમા પગલે કળા કરું વટથી થીજી થીજી ને ફરું છું

પરિચયોની ભીડમાં જઈ; મ્હેંકતો લટકેઝટકે ડરું છું
નૈન મિચોલી કરતો કરતો પાછો તારી વેઈટ કરું છું

ઘોઘમાર વરસ તું વાદળી  ભીંહાતો લે પ્રેમ કરું છું
ઝબક્યા કરું તુજ ને મળી સિતમગર સનમ કણું છું
----રેખા શુક્લ